Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Diclonius

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Silpelit)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Diclonius (mv Diclonii) is de naam van een fictief ras uit de serie Elfen Lied door auteur Lynn Okamoto,

Kenmerken

Leeswaarschuwing — Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal
rel=nofollow

Diclonii uit de manga en anime-serie Elfen Lied zijn een mutatievorm van het menselijk ras. De mutatie wordt veroorzaakt door een virus. Het meest typerende kenmerk van een Diclonius zijn de hoorns. Een diclonius is altijd een vrouw, heeft roze haar en rode ogen.

Naast deze uiterlijke kenmerken hebben Diclonii nog een ander kenmerk waarbij ze verschillen met mensen: ze hebben zogenaamde vectors. Vectors zijn een soort onzichtbare armen die kunnen dienen als wapens, hoewel ze ook dienen voor de voortplanting van het virus. In de anime hebben de meeste Diclonii 4 vectors van verschillende lengtes, hoewel er ook een is met 26 vectors (nr. 35). In de manga hebben alle Diclonii meer vectors.

Daarnaast hebben alle Diclonii de mogelijkheid om elkaar aan te voelen. Zodra een Diclonius in een straal van (waarschijnlijk) een aantal kilometer van een andere Diclonius komt, zullen beide elkaar aanvoelen.

Ten slotte zijn alle Diclonii erg intelligent. Een Diclonii van drie jaar oud kan al denken als een volwassene, en alle gevolgen van hun daden begrijpen. Vanwege hun natuurlijke drang om mensen te doden kunnen we concluderen dat de Diclonii tot een agressief ras behoren.

Geschiedenis van de Diclonii

Hoewel er niet veel wordt gezegd over de geschiedenis van de Diclonii, kunnen we ervan uitgaan dat ze al een hele tijd tussen de mensen wonen. Een voorbeeld hiervan is Chef Kakuzawa en zijn zoon Professor Kakuzawa. Deze zijn beide van een oud Diclonii-geslacht, maar door generaties lang gekruist te worden met mensen, zijn slechts hun hoorns over als bewijs. Het lijkt dat de geschiedenis van de Diclonii pas op gang komt een paar jaar voordat het verhaal zich afspeelt, door de geboorte van Lucy, een nieuwe ‘koningin’. Zij infecteert verschillende mensen met het virus, waardoor meer Diclonii geboren worden, de zogenaamde Silpelits.

De overheid staat ondertussen niet stil, en onder leiding van Chef Kakuzawa (men weet niet dat hij een Diclonius is) wordt een instituut opgericht voor het opsporen en gevangennemen van Diclonii. Op de gevangengenomen Diclonii worden gruwelijke experimenten gedaan om hun kracht te testen. Als het instituut vol is, wordt er besloten dat alle nieuwgeborenen die met het virus besmet zijn, worden vermoord.

Diclonii en Silpelits

De Diclonii worden vaak ‘mensen die door God gekozen zijn om de wereld te reinigen van het menselijk ras’ genoemd. Ze zullen dan ook hun krachten alleen maar gebruiken tegen mensen, nooit tegen dieren. Als ze een leeftijd van ongeveer drie jaar bereiken, beginnen ze hun vectors te gebruiken. Meestal gebeurt dit uit angst, maar omdat mensen jonge Diclonii als vreemd beschouwen door hun hoorns (en hun dus vaak uitsluiten), kan het ook wraak zijn dat hen drijft. Langzaam begint hun instinct te werken: zuiver de wereld door een einde te maken aan de homo sapiens.

Hoewel men onder de naam Diclonii ook meestal Silpelits zet, wordt de naam ook gebruikt voor de koningin-Diclonii. Koningin-Diclonii zijn erg zeldzaam. Ze kunnen enkel geboren worden door voortplanting van twee echte Diclonii, of per toeval bij twee mensen. Het grootste verschil tussen Diclonii en Silpelits is dat Diclonii zich wel op een normale manier kunnen voortplanten, Silpelits hebben geen geslachtsorganen.

Naast de normale manier van voortplanting, kunnen Diclonii ook andere mensen besmetten door ze aan te raken met hun vectors. Hierdoor worden deze personen geïnfecteerd en zullen alle kinderen die ze krijgen Silpelits zijn. Deze Silpelits kunnen met hun vectors dan ook weer andere mensen infecteren.

Silpelits zijn op een aantal manieren helemaal anders dan normale Diclonii. Ze groeien twee keer zo snel als normale mensen (en Diclonii) en kunnen zich niet voortplanten op normale manier. Verder blijkt dat het virus steeds sterker wordt bij besmetting via vectors. Een Silpelit van de tweede generatie (1 of beide ouders zijn geïnfecteerd door een Diclonius) heeft langere vectors dan de Diclonius zelf. De derde generatie van Silpelit (1 of beide ouders zijn geïnfecteerd door een Silpelit) is nog veel sterker, zoals ook te zien is in de serie. Van de derde generatie bestaat maar een voorbeeld: nummer 35. Zij heeft 26 vectors die elf meter lang zijn, in vergelijking met Lucy, die vier vectors die twee meter lang zijn, is dit een groot verschil.

Q18046674 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow