Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zeekat (inktvis)
| (Gewone) zeekat | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Gewone zeekat (Sepia officinalis). | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Zeekat (inktvis) Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
 Afbeeldingen (Gewone) zeekat |
De gewone zeekat oftewel gewone inktvis oftewel Sepia officinalis is een van de bekendste soorten inktvissen. Dit is een veel voorkomend dier aan de Nederlandse en Belgische kust, vooral in de open wateren als Noordzee en Oosterschelde. Een sepia kan ongeveer 50 cm groot worden. De mannetjes worden niet ouder dan 2 tot 3 jaar, het vrouwtje leeft zelfs maar één jaar.
Sepia's zijn echte nachtdieren die 's nachts jagen op krabben en garnalen, hun hoofdvoedsel. Tussen hun 8 gewone tentakels zitten twee langere vangarmen die alleen te zien zijn als de sepia een prooi grijpt. De prooi wordt doorgebeten door middel van een snavelvormige bek die tussen de tentakels ligt. Een sepia heeft pigmentcellen in zijn huid zitten waarmee hij van kleur kan veranderen en zijn uiterlijk aan de omgeving aan kan passen. Meestal gaan ze daarom goed op in de achtergrond maar tijdens de paring verschieten ze snel van kleur en zijn vaak wit als ze boos zijn. Een sepia heeft geen botten, alleen een interne skeletschelp, deze schelp, bekend als zeeschuim, een soort slijpsteen (al is het vrij zacht) in de kanariekooi om de snavel te reinigen en te scherpen, spoelt zeker in de zomer volop aan op de Nederlandse en Belgische stranden (Noordzee).
Zie ook
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Herklots, J.A., 1859. De Weekdieren van Nederland. In: Natuurlijke Historie van Nederland. De Dieren van Nederland, Weekdieren. Kruseman, Haarlem, 465 pp.
Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving, afbeeldingen en video
- (en) CephBase
Vrije mediabestanden over Sepia officinalis op Wikimedia Commons