Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Remo Perrotti
Remo Perrotti (ca. 1964) is een Belgisch muzikant, dj, acteur en filmmaker. Hij heeft een carrière gehad met talloze wendingen, waarbij hij onder meer straathoekwerker, muziekjournalist en hulpopticien was.[1] Sinds 2013 werkt hij voor Kinepolis.[2]
Levensloop
Perrotti is de zoon van Italiaanse immigranten die naar de Limburgse mijnstreek verhuisden, hij liet zich naturaliseren tot Belg toen hj ongeveer 17 jaar oud was, onder meer omdat in vacatures vaak de verplichting was opgenomen dat de kandidaat Belg moest zijn. Perrotti had niet voorzien dat hij door de naturalisatie ook legerdienst moest vervullen.[3][4]
Perotti werd begin jaren '90 in Vlaanderen bekend als de sketchenmaker en acteur die op het einde van elke aflevering van Het huis van Wantrouwen een sketch deed die de catchphrase sjamayee! bevatte.[5] Nadien werden sketches voortgezet bij Sportweekend. Hij maakte in de jaren '90 tevens televisiereportages voor Sanseveria en Het ei van Christoffels.[6]
In 2001 hielp hij Peter Houben met diens band Ultracowboy. Perotti speelde electronica.
Met theatermaker Kris Kaerts maakte hij in 2008 de theatervoorstelling Baraka! over het Limburgse mijnverleden.[7] Perrotti maakte tevens een film (Mamma Mia) nadat zijn van oorsprong Italiaanse moeder overleed, wat hem deed terugblikken op het verleden van de eerste generatie migranten in Limburg.[8]
In 2010 werd hij lid van Radical Slave, een band met Buscemi en Mauro Pawlowski, met wie hij het album Damascus uitbracht.[9][10] In 2016 ingen Mauro en Perotti zonder Buscemi verder onder de naam Wall Streets'.[11][12]
Perrotti regiseerde in 2014 de videoclip van het nummer 'Off The Rack' van Triggerfinger. hij daarvoor ook reeds clips vor de band, en tevens voor Diablo Blvd en Leki.[13]
Perrotti maakte met Levi Calgagnille in 2017 de beelde bij de voorstelling 'Suite voor de Laatste Mijn', die een mengeling is van beeld en muziek. De muziek werd gecomponeerd door het Muze Jazz Orchestra en Steven De bruyn.[14][15]
Bronnen, noten en/of referenties
|
