Pantheïsme
Pantheïsme (van het Grieks pan, alles; theos, god) is de opvatting, volgens welke God en de wereld één zijn.
De naam pantheïst werd geïntroduceerd door John Toland (1670-1722) in zijn Socinianism truly Stated (by “A Pantheist”) (1705), terwijl de term pantheïsme voor het eerst werd gebruikt door zijn tegenstander Fay in Defensio Religionis (1709). Toland publiceerde zijn Pantheisticon in 1732. De leer zelf gaat terug tot het begin van de Indiase filosofie. Het verschijnt in de loop van de geschiedenis in een grote verscheidenheid aan vormen. In de meest strikte zin betekent het: gelijkstelling van God aan de wereld en al het bestaande, waardoor het als een vorm van atheïsme te beschouwen is. In elk van zijn verschijningsvormen is het monistisch, al is monisme daarom niet steeds pantheïsme.
Weblinks
- (en) Pantheism, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: )