Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Mijnworm
| Mijnworm | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 De (sterk vergrootte) kop van een mijnworm (Ancylostoma duodenale). | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Soort | |||||||||
| Necator americanus Ancylostoma duodenale |
De mijnworm oftewel Necator americanus of Ancylostoma duodenale is een kleine wormsoort van ongeveer een centimeter lang, die parasitair leeft in de darmen van naar schatting 800 miljoen mensen. Ook honden (A. caninum) en katten (A. braziliens) zijn vaak besmet met een worm van deze familie.
Zoals de naam al zegt komt de worm vaak voor in mijnen en was een mijnworminfectie een veelvoorkomende beroepsziekte onder mijnwerkers. Met de betere hygiëne en sluiting van de mijnen komt de infectie in Nederland bijna niet meer voor. In andere landen, met name de tropen, is dit anders: schattingen van het aantal besmette personen loopt op tot ca. 1/4 van de wereldbevolking.
Besmetting vindt plaats via contact tussen de huid en aarde die is besmet met ontlasting waarin larven leven (Ancylostoma kan ook via besmet voedsel tot een infectie leiden). De larve dringt de huid binnen en reist via de lymfeklieren naar de longen. Dit leidt tot jeuk en huiduitslag waar de larven zijn binnengedrongen, en tot hoesten en piepende ademhaling door hun aanwezigheid in de longen. Via opgehoest en ingeslikt slijm dalen de larven af naar hun uiteindelijke doel: de maag en darmen. Hier zuigen ze zich aan de darmwand vast en leven van het bloed. Vooral voor kinderen kunnen de gevolgen van het resulterende bloedverlies ernstig zijn. De volwassen wormen paren in de darm. De eitjes verlaten de gastheer met de ontlasting, waarna de larven uitkomen en de cyclus zich herhaalt.
Besmetting met de worm leidt tot weinig of geen darmklachten, die bovendien niet typisch zijn. Het uit zich bij volwassenen in lichte buikpijn. Bij heel ernstige infecties bij kinderen en zwangere vrouwen in derdewereldlanden kan bloedarmoede optreden. In de meest extreme gevallen ontstaan koorts, vertraagde groei en hartfalen. Meestal is de infectie echter vrij onschuldig, en vrij makkelijk te verhelpen met medicijnen.
Infectie met de honden- of kattenworm kan leiden tot huidklachten, door onder de huid migrerende larven. Deze kunnen zich in een menselijke gastheer echter niet voortplanten.
Vrije mediabestanden over Necator americanus op Wikimedia Commons
Vrije mediabestanden over Ancylostoma duodenale op Wikimedia Commons