Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jef van de Wiele
Fredegardus Jacobus Josephus (Jef) Van de Wiele (Deurne, 20 juli 1903 - Brugge, 4 september 1979) was een Belgisch nationaal-socialistisch activist, collaborateur en voormalig hoofdredacteur van DeVlag.
Levensloop
Jef van de Wiele was de zoon van August van de Wiele, burgemeester van Deurne (provincie Antwerpen). Hij promoveerde in 1936 in de Wijsbegeerte en Letteren. In datzelfde jaar werd hij hoofdredacteur van het tijdschrift DeVlag, onderdeel van de Deutsch-Vlämische Arbeitsgemeinschaft, kortweg DeVlag genoemd. Naast het hoofdredacteurschap trad Van de Wiele ook op als organisator van de Vlaams-Duitse Cultuurdagen waar Duitse en Vlaamse DeVlag-leden 'culturele informatie' uitwisselden.
Na de Duitse inval in Polen werden de activiteiten van DeVlag door de Belgische regering opgeschort. Toen België echter bezet werd door de Duitsers kon DeVlag weer van start. Omdat de meeste Vlaamse en Waalse fascisten door de Belgische regering naar Frankrijk waren gedeporteerd, maar dat met Van de Wiele niet het geval was, meldde hij zich direct na de Belgische capitulatie bij de Duitsers en bood zijn diensten als collaborateur aan. Omdat DeVlag geen politieke partij was, maar een culturele organisatie konden er ook VNV'ers tot DeVlag toetreden, hetgeen aanvankelijk maar mondjesmaat gebeurde.
Na de Duitse inval in de Sovjet-Unie in 1941 maakte hij propaganda om jonge Vlaamse mannen te overtuigen in de Waffen-SS dienst te nemen om aan het oostfront te strijden. DeVlag werkte steeds nauwer samen met de Algemeene-SS Vlaanderen. Geleidelijk aan verdrongen zij het VNV als voornaamste collaboratie-organisatie in Vlaanderen, voornamelijk omdat zij de Duitse politiek onvoorwaardelijk steunden en troepen ronselden. Onder leiding van Robert Verbelen richtten zij een militiegroep op die zich o.a. schuldig maakte aan verschillende moordaanslagen. Jef Van de Wiele was - net als andere DeVlag-aanhangers - voorstander van Vlaamse opname in het Derde Rijk. Als hoofdredacteur van het tijdschrift DeVlag maakte hij zich schuldig aan antisemitisme. Hij citeerde vaak letterlijk de Duitse antisemieten Julius Streicher en Joseph Goebbels. Van de Wiele kende zichzelf een zeer hoge wedde en kostenvergoedingen toe.[1]
Op 30 augustus in 1944, toen de geallieerden de Belgische grens bereikten, riep Van de Wiele de leden van DeVlag op om naar Duitsland te vluchten. Samen met andere collaborateurs werd hij president van de Vlaamsche Landsleiding, een soort nationaalsocialistische Vlaamse regering in ballingschap. Na de Duitse capitulatie (8 mei 1945) liet men Van de Wiele aanvankelijk ongemoeid. Hij werd privéleraar voor de kinderen van een Duitse baron. In december 1945 veroordeelde een Belgische rechtbank hem ter dood. In mei 1946 werd hij door de geallieerden van Duitsland naar België overgebracht. In november 1946 werd het vonnis omgezet in een levenslange gevangenisstraf. In 1963 werd hij vrijgelaten en ging werken voor de vertaaldienst van een Duitse onderneming. Later leefde hij in Nederland, waar hij de aandacht trok door zijn contacten met de weduwe Rost van Tonningen. Hij ging vervolgens in Gent wonen.
Jef van de Wiele overleed op 76-jarige leeftijd.
Publicaties
- Op zoek naar een Vaderland, 1942
Literatuur
- Frank SEBERECHTS, Geschiedenis van de DeVlag, Tielt, 1991.
- Frank SEBERECHTS, Jef Van de Wiele, een biografische schets, in: Verschaeviana, Jaarboek 1987.
- Frank SEBERECHTS, Jef Van de Wiele, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.
Bronnen, noten en/of referenties
|