Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Huis Nassau-La Bruyère
Nassau-La Bruyère | ||
Huis Nassau-La Bruyère | ||
Wapenspreuk | Honor et Fortitudo | |
Stamvader | Michel Louys I De-la-Bruýere | |
Laatste heerser | Isaak V De-la-Bruyère | |
Uitgestorven | 1952 | |
Etniciteit | Nederlands, Frans, Duits | |
Hoofdtak | Huis Nassau (Walramse Linie) | |
Titels |
Het huis Nassau-Bruyère is een zijtak van het adellijke Huis Nassau, gesticht in de vroege 17e eeuw door Michel Louys I De-la-Bruyère.[bron?] Dit huis heeft een rijke genealogie en speelde een rol in regionale aristocratie en politiek.[bron?]
Hoewel het huis is uitgestorven in de adellijke lijn, zijn er nog erfgenamen zonder titels.
Geschiedenis
Oorsprong
Huis Nassau-Bruyère werd opgericht door Michel Louys I De-la-Bruyère, de buitenechtelijke zoon van Charlotte Flandrina van Nassau[bron?], een dochter van Willem van Nassau (Willem de Zwijger) en Charlotte de Bourbon. Michel Louys I kreeg erkenning binnen de Nassau-familie[bron?] en stichtte het Huis Nassau-Bruyère als een zijtak van de grotere Nassau-dynastie.
Oprichting en stamboom
Michel Louys I De-la-Bruyère richtte het huis in 1623 op, op een leeftijd van 18 jaar en verkreeg de adellijke titel "Jonkheer De La Bruyère en Graaf van Nassau-La Bruyère".[bron?] Het huis speelde een belangrijke rol in de regionale politiek en diplomatie door middel van strategische allianties met andere adellijke huizen.
Opvolging
Het huis werd geleid door een reeks van opvolgers:
- Jonkheer Michel Louys I De-la-Bruyère van Nassau (1623–1666): Oprichter van Huis Nassau-Bruyère.
- Jonkheer Jaspar I De-la-Bruyère (1655–1670): Eerste opvolger en zoon van Michel Louys I.
- Jonkheer Louys De-la-Bruyère van Nassau (1674–1706): Zoon van Jaspar I en tweede opvolger.
- Jonkheer Isaac I De-la-Bruyère van (1707–?): Zoon van Louys en derde opvolger.
- Jonkheer David I De-la-Bruyère (1743–1796): Zoon van Isaac I en vierde opvolger.
- Jonkheer Isaac II De-la-Bruyère (1770–1801): Zoon van David I en vijfde opvolger.
- Jonkheer Louren I De-la-Bruyère (1806–1832): Zoon van Isaac II en zesde opvolger.
- Jonkheer Isaac III De-la-Bruyère (1834–1893): Zoon van Louren I en zevende opvolger.
- Jonkheer Louren II De-la-Bruyère (1872–1942): Zoon van Isaac III en achtste opvolger.
- Jonkheer Isaak V De-la-Bruyère (1896–1952): Zoon van Louren II en negende en laatste opvolger.
Uitsterf in de titel
Met het overlijden van Jonkheer Isaak V in 1952 stierf de adellijke lijn van Huis Nassau-La Bruyère uit. Er zijn nog wel erfgenamen van de familie, maar zij dragen geen adellijke titels meer.
Gezin van Michel Louys I
Michel Louys I De-la-Bruyère trouwde drie keer en had meerdere kinderen. Al zijn kinderen ontvingen hun adellijke titels op hun 18e verjaardag.
- Eerste echtgenote: Charlotte Chevalier
Zoon: Jaspar I De-la-Bruyère, jhr. van De La Bruyère, voortzetter van het Huis Nassau-La Bruyère
- Tweede echtgenote: Sara de Lettre
Dochter: Marguerite De-la-Bruyère, jkvr. van De La Bruyère
Dochter: Maria De-la-Bruyère, jkvr. van De La Bruyère
- Derde echtgenote: Elisabeth L'Alleman
Zoon: Jean De-la-Bruyère, jhr. van De La Bruyère
Verwantschap met huis Nassau
Huis Nassau-Bruyère is een zijtak van het prestigieuze Huis Nassau. Het Huis Nassau heeft een belangrijke rol gespeeld in de Europese geschiedenis, vooral in Nederland. Belangrijke leden van Huis Nassau zijn:
- Willem van Nassau (1533–1584): Bekend als Willem de Zwijger, hij was de leider van de Nederlandse Opstand tegen de Spaanse overheersing en wordt beschouwd als de grondlegger van de Nederlandse staat.
- Maurits van Oranje (1567–1625): Zoon van Willem de Zwijger, hij was een belangrijke militaire leider en stadhouder van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
- Frederik Hendrik van Oranje (1584–1647): Broer van Maurits en eveneens stadhouder, hij speelde een sleutelrol in de verdere ontwikkeling en verdediging van de jonge Nederlandse staat.
- Willem II van Oranje (1626–1650): Zoon van Frederik Hendrik en stadhouder van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
Verbinding met andere huizen
Huis Nassau-Bruyère heeft strategische allianties en huwelijksrelaties onderhouden met andere prominente adellijke huizen, waaronder:
- Huis Bourbon: Een van de belangrijkste koninklijke huizen van Frankrijk. Huwelijken en allianties versterkten de politieke en sociale invloed van Nassau-Bruyère.
- Huis Habsburg: Dit huis had een belangrijke invloed in Centraal-Europa en speelde een rol in de politieke en diplomatieke activiteiten van Nassau-Bruyère.
Connectie met Adriaen van Bergen
Huis Nassau-Bruyère heeft een historische verbinding met Adriaen van Bergen, een prominent figuur uit de burgerij. Adriaen van Bergen was getrouwd met Anneken Jacobs Cotermans. Hun dochter Adriaanke van Bergen, ook bekend als Jonkvrouw van De-la-Bruyère, trouwde met Jonkheer Jaspar I De-la-Bruyère, een voorvader van het Huis Nassau-Bruyère. Deze huwelijkse verbinding illustreert de invloedrijke netwerken en allianties die Huis Nassau-Bruyère onderhield.
Culturele bijdragen
De leden van Huis Nassau-Bruyère hebben significante bijdragen geleverd aan kunst en cultuur.
Jean de La Bruyère heeft een blijvende invloed gehad op de kunst en cultuur van de 17e eeuw door zijn literaire meesterwerk, "Les Caractères de Théophraste, traduits du grec, avec les caractères ou les mœurs de ce siècle" (1688). Dit werk biedt een scherpe en satirische blik op de aristocratie en sociale normen van zijn tijd. Het boek werd geprezen om zijn kritische en ironische portretten van tijdgenoten, en kende onmiddellijk succes met meerdere herdrukken.
Na zijn dood verscheen "Dialogues sur le quiétisme", waarin La Bruyère zijn steun betuigde aan Jacques-Bénigne Bossuet in de religieuze debatten van zijn tijd. Dit werk benadrukt zijn betrokkenheid bij belangrijke culturele en religieuze kwesties.