Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Wilhelm Kopp
Wilhelm Kopp (ook bekend als Guillaume Cop of Gulielmus Copus) (Bazel, Zwitserland, ca. 1461 – Parijs, 2 december 1532) was een rennaissancehumanist en vanaf 1512 lijfarts van de Franse koningen Lodewijk XII (Louis XII) en Frans I (François I).
Hij schreef zich in de winter van 1478/79 in als student aan de Universiteit van Bazel. Hij kreeg les van Johannes Heberling uit Schwäbisch Gmünd, een enthousiaste toehoorder van Johannes Reuchlin (die in 1477 les gaf in Bazel).
Hij werd licentiaat, magister artium, en studeerde hij drie jaar geneeskunde. Waarschijnlijk ging hij toen, naar de toenmalige gewoonte op een studiereis. Rond 1488 begaf hij zich naar Parijs en schreef zich daar in op de medische faculteit. Hij behaalde zijn bachelordiploma geneeskunde op 19 maart 1492, zijn licentie op 13 april 1496 (eerste op de lijst van kandidaten), en zijn doctoraat op 17 mei 1496. Vóór hij zijn doctoraat behaalde was hij al getrouwd, met Étiennette Turgis. Zij kregen vier zonen.
In 1496/97 verzorgde hij Erasmus van Rotterdam in Parijs als arts en vriend.
In 1510 vertaalde hij een werk van Paulos van Aigina, Praecepta salubria; uit de zevende eeuw.
Zijn derde zoon, Nicolas Cop, geboren rond 1501, werd een Zwitsers reformator en vriend van Johannes Calvijn.
Literatuur
- (de) Wilhelm Crecelius: Wilhelm Copus, Wilhelm (In: Allgemeine Deutsche Biographie) Duncker & Humblot, te Leipzig 1876, deel 4, p. 471-471.
- Stefania Fortuna, Kopp, Wilhelm, in: Burghart Wachinger, Franz Josef Worstbrock (Uitg.): Deutscher Humanismus 1480–1520 Verfasserlexikon Deel 1. Walter de Gruyter 2009. p. 1309–1315.
(zoek met reasonator)