Edward Kenway

Edward James Kenway (1693 - 1735) is een fictief personage uitgewerkt voor de roman Assassin's Creed : Black Flag, en later protagonist in het videospel Assassin's Creed IV.

Edward was een Britse kaper, piraat en een lid van de Orde der Assassijnen. Al op jonge leeftijd sloot hij zich aan bij de Britse Royal Navy. Toen hij eenmaal werd geaccepteerd, was hij gesetteld in West-Indië. Er kwam echter al snel een einde aan de oorlog en de belofte van goud, glorie en bekendheid verleidde hem uiteindelijk er toe om zijn leven te wijden aan de piraterij. Bij deze zoektocht werd Edward voor het eerst geconfronteerd met de Orde der Assassijnen en de Orde der Tempeliers en zo raakte hij verwikkeld in hun strijd.

In de volgende jaren worstelde Edward met het verlangen naar faam en rijkdom toen hij het Observatorium had gevonden. Hij zag het als zijn beloning. Maar uiteindelijk koos Edward ervoor om het Observatorium toe te vertrouwen aan de Assassijnen en om hun credo te volgen.

Edward was de vader van Haytham Kenway en de grootvader van Ratonhnhaké. Daardoor was hij ook een voorvader van William Miles en zijn zoon Desmond.

Jeugd en eerste huwelijk

Edward werd geboren in Swansea in Wales als zoon van Bernard en Linette Kenway. Toen hij tien jaar was verhuisde zijn familie naar een boerderij in Bristol, in zuid-west Engeland. Hoewel dit landelijke leven niet bij Edward paste, was hij een beruchte lastpost in zijn puberteit.

Op zijn zeventiende ontmoette Edward Caroline Scott, een vrouw die twee jaar ouder was dan hij. Ze verdedigde hem bij een ruzie buiten een taveerne. Ze trouwden in hetzelfde jaar en Caroline werd zwanger van een meisje, Jennifer Scott, maar Edward wist hier niks vanaf.

Piratenleven

Edward was vastbesloten zijn waarde te tonen en streefde zijn dromen na. Hij wilde graag kaper zijn. Eind 1712 ging hij aan boord van een schip dat handvest was van Jamaica met de bedoeling om onder Benjamin Hornigold, een bekende kaper, te zeilen. Hij bleef zes maanden in Jamaica, tot de Vrede van Utrecht in het begin van 1713, die alle conflicten tussen alle grote rijken beëindigde. Dit zorgde ervoor dat de Britse kapers niet langer nodig of getolereerd waren in de Antillen, waardoor Edward zonder werk kwam te zitten. Daarom begon hij met de piraterij en ging hij aan boord van een schoener.

In het begin van 1715 viel Edwards schip een passerend schip aan dat te sterk leek voor de bemanning. Toen hun kapitein gedood was, nam Edward het roer over en deed hij zijn best om het schip drijvende te houden, maar dit bleek tevergeefs. Het schip ontplofte in Cape Bonavista. Edward ontmoette de andere overlevende, een Assassijn genaamd Duncan Walpole. Hij was een bemanningslid van het schip dat de piraten aangevallen had.

Walpole bood Edward geld aan om hem naar Havana te brengen. Edward ging akkoord, maar hij moest direct betalen. Toen Edward naar Walpole liep, trok Walpole zijn wapen. Hij kon echter niet schieten omdat het buskruit nat was. Walpole vluchtte de jungle in en Edward achtervolgde hem. Uiteindelijk vermoordde hij hem.

Nadat hij Walpole had geplunderd, vond Edward een brief van gouverneur Laureano de Torres y Ayala van Havana. Hierin stond dat hij wilde overlopen naar de Orde der Tempeliers. Edward was zich niet bewust van de gevolgen van de brief en trok de Assassijnenkleding van Walpole aan. Het gebroken verborgen mes gooide hij weg. Hij nam de kristalheldere, rechthoekige prisma mee om het uit te leveren aan Torres om betaald te worden.

Edward ontmoette al snel een groep Engelse soldaten die Stede Bonnet, een handelaar, lastigvielen. Ze dachten dat hij een van de piraten was die betrokken was bij een eerder gevecht. Nadat Edward de soldaten vermoord had, stelde hij zichzelf aan Bonnet voor als Duncan Walpole en vergezelde hij hem naar Havana.

Kennismaking met de Tempeliers

Toen ze in Havana waren aangekomen, gingen de twee naar een lokale taveerne om Bonnets contactpersoon te ontmoeten. Maar enkele bandieten herkenden Edward als een piraat en lokten een gevecht uit. Hij versloeg de mannen, maar Edward werd gedwongen om te vluchten toen enkele Spaanse soldaten de taveerne binnenkwamen en hem begonnen te achtervolgen. Hij wist te ontsnappen, maar de Spanjaarden namen Bonnets schip in beslag, inclusief zijn bezittingen, dus ook het pakje dat voor Torres bedoeld was. Edward drong het Spaanse fort binnen en kreeg het pakje terug in handen, waarna hij Torres wilde ontmoeten.

Edward nam zijn woorden voorzichtig in de mond terwijl hij sprak met Woodes Rogers, wiens vrouw Duncan al ontmoet had, en Julien du Casse. Du Casse gaf Edward een paar verborgen messen en vroeg Edward om hen enkele technieken van de Assassijnen te tonen. Edward nam de hints van Du Casse en Rogers in zich op en zo was hij in staat om de bewegingen zeer acuraat uit te voeren.

Toen Torres eindelijk arriveerde, werden Rogers, Du Casse en "Walpole" voorgesteld aan de Orde der Tempeliers. Edward luisterde naar de plannen van Torres om een eerste beschaving-locatie die bekend stond als het Observatorium te lokaliseren. Hiermee konden de Tempeliers alle geheimen van ieder persoon in de wereld te weten komen. Edward stond er niet geïnteresseerd bij. Hij nam van de gelegenheid gebruik om de Tempeliers te zakkenrollen.

Het viertal ging vervolgens naar de dokken van de stad, waar ze een man genaamd Bartholomew Roberts ontmoetten. Hij was een zogenaamde wijsgeer die de locatie van het Observatorium wist. Toen ze weer naar het huis van de gouverneur gingen, werden ze aangevallen door een groep Assassijnen. Roberts vluchtte, maar Edward achtervolgde hem en bracht hem terug. Terwijl Roberts werd weggeleid, gaf Torres de beloning (1000 reales) die bedoeld was voor Walpole aan Edward voor zijn degelijke werk.

Later, toen Edward Bonnet ontmoette, klaagde hij over de beloning die hij gekregen had. Volgens Edward was het onvoldoende. Hij besloot daarna dat hij de locatie van het Obervatorium zou gaan ontdekken en het Observatorium aan de hoogste bieder zou verkopen. Hij had echter de hulp van de wijsgeer nodig, dus infiltreerde hij in de gevangenis waar Roberts gevangengehouden werd. Hij ontdekte echter dat de wijsgeer vertrokken was en dat de Tempeliers zijn list hadden ontdekt en hem stonden op te wachten. Omdat Edward zich had voorgedaan als Walpole, nam Torres Edward gevangen en zette hij hem op een schip in de Spaanse Zilvervloot die naar Sevilla ging, om hem af te zetten bij Britse Tempeliers in Londen.

Aankomst in Nassau

Edward wist te ontsnappen met de hulp van Adéwalé, een andere gevangene. Hij rekruteerde verschillende gevangenen en stal een van de schepen van de vloot. Toen ze ontsnapten met het schip, werden ze getroffen door een storm, die ze maar net overleefden. Edward besloot om het schip te houden en het schip de Jackdaw te noemen. Hij besefte ook dat bijna niemand Adéwalé zou accepteren als kapitein, dus werd hij zijn kwartiermeester.

Toen Edward op weg was naar Nassau met zijn nieuwe schip, stelde hij Adéwalé voor aan zijn drie oude partners, Edward Thatch, James Kidd en Benjamin Hornigold. Edward liep vervolgens door de stad om gevangen piraten te bevrijden en hen te rekruteren. Hij verzwakte de invloed van de Britten op het eiland. Nadat hij dit gedaan had, voltooide hij met Hornigold en Kidd enkele winstgevende missies, waaronder schepen plunderen en een plantage dichtbij overvallen.

Thatch zei tegen Edward dat hij bezorgd was dat hun nieuwe "piratenrepubliek" heroverd zou worden door de Britten.

Persoonlijkheid en kenmerken

Edward werd geboren in armoede en was roekeloos, maar hij was ook een moedig persoon die verzot was op het idee van roem en glorie. Dit was de obsessie die hem scheidde van zijn eerste vrouw om een zeerover te worden van de Britse marine. Hij hoopte een fortuin te verdienen in de Caraïben. Na de Vrede van Utrecht werden alle kapers overbodig. Velen keerden zich tot een leven in de piraterij, waaronder Edward. Hij werd al snel gevreesd en gerespecteerd vanwege zijn vaardigheden aan het roer van een schip en zijn vechtbekwaamheid.

  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)