Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Chiropraxie in Nederland
Chiropraxie (soms geschreven als chiropractie) is in Nederland een vrij beroep in de ’alternatieve of complementaire geneeskunde’. Het wordt niet officieel door de overheid erkend en gereguleerd.
Beroepsgroep
In 1965 werd de patiëntenvereniging Pro Chiropractie opgericht.[1] En in 1968 vestigde de eerste chiropractor zich in Nederland.[bron?]
In 1975 richtten de Nederlandse chiropractors een beroepsorganisatie op, de Nederlandse Chiropractoren Associatie (NCA). Deze vereniging streeft naar kwaliteit en erkenning van de chiropraxie in Nederland en titelbescherming.[2] De NCA is lid van de European Chiropractors' Union (ECU). In 2000 is een tweede beroepsvereniging opgericht, de Dutch Chiropractic Federation (DCF).[3] Deze vereniging behartigt de belangen van de in Nederland werkende leden van de International Chiropractors Association (ICA). De DCF is met de ICA geassocieerd en volgt strikt de regels, inzichten en het beleid van de ICA. Deze chiropractors zijn ingeschreven in het register van de Stichting Nationaal Register van Chiropractoren.[4] De toelatingseis is dat men is afgestudeerd aan een opleiding van de ECCE. Chiropractors die na hun bacheloropleiding hun studie volledig hebben afgerond met een master’s degree en daardoor de titel Doctor of Chiropractic hebben verkregen mogen het kwaliteitsmerk en de titel Register Chiropractor voeren. De DCF is aangesloten bij de Vereniging ter Bevordering van Alternatieve Geneeswijzen (VBAG).
Leden van de NCA mogen hun beroep alleen in Nederland uitoefenen als ze een door de ECCE of CCEI erkende opleiding hebben genoten.
De meeste chiropractors in Nederland hebben hun opleiding gevolgd aan het Anglo-European Chiropractic College (AECC) in Engeland of het Welsh Institute of Chiropractic (WIOC).[5] Dit is een vijfjarige opleiding op universitair niveau. De diploma’s die deze opleiding uitreikt, worden in Nederland niet officieel erkend.
Naast de georganiseerde chiropractors zijn er in Nederland tientallen chiropractors die niet aan de eisen van de NCA en DCF voldoen. Zij hebben meestal een cursus chiropraxie gevolgd in het kader van een opleiding als Heilpraktiker in Duitsland.[6]
Sinds 2001 bestaat de Stichting Chiropractie Nederland die probeert de kwaliteit van de chiropractische zorg te bewaken.
Zaak Molina
In 2012 klaagde de Vereniging tegen de Kwakzalverij de chiropractor Servando Molina aan voor het in Nederland voeren van de graad Doctor of Chiropractic die hij behaalde aan de door Nederland erkende universiteit Parker College of Chiropractic in Dallas, Texas. Ook het Openbaar Ministerie was van mening dat volgens het Wetboek van Strafrecht het diploma geen recht op de doctorstitel geeft in Nederland,[7] aangezien chiropraxie-opleidingen door Nederland niet erkend zijn.[8] Molina, de Stichting het Nationaal Register van Chiropractoren de Dutch Chiropractic Federation en de Christelijke Chiropractoren Associatie vroegen het gerechtshof om tot strafvervolging over te gaan.
Volgens hen zou de voering van de titel wel gerechtvaardigd zijn, wijzend naar Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek waarin zou staan dat een doctorstitel die behaald is aan een door Nederland erkende buitenlandse universiteit ook in Nederland gevoerd mag worden.[8] Op 11 april 2014 oordeelde de meervoudige kamer van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat Molina in Nederland gerechtigd is om de titel doctor te voeren.[9]
Bronnen, noten en/of referenties
|
((kiem))