Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Waterbed
Een waterbed oftewel aquabed is een bed waarvan de matras bestaat uit een met water gevulde kunststof zak. Voorlopers van het waterbed worden al eeuwenlang gebruikt, al meer dan 3600 jaar geleden door de Perzen. De uitvinder van het 'moderne' waterbed is de Schot Neil Arnott in 1832. Hij gebruikte zijn vinding om doorliggen van patiënten te voorkomen tijdens een langdurig herstel. Waterbedden werden in Nederland pas populair in de laatste decennia van de 20 eeuw.
Een waterbed heeft een met water gevulde matras, dat een goede en gelijkmatige ondersteuning van het lichaam geeft. Men heeft het gevoel te "zweven". De matras moet zeer zorgvuldig gevuld worden, want luchtbellen geven storend geklots. Ook na correct afvullen ontstaan na verloop van tijd luchtbellen zolang het water niet vrij is van algen en bacteriën. Aan het water wordt na het vullen conditioner toegevoegd voor het doden van algen en bacteriën.
De watermatras moet bijverwarmd worden omdat het water anders het lichaam van de slaper te veel afkoelt. De keuze van de juiste temperatuur verhoogt het luxueuze effect van een waterbed. Aangezien het gewicht van zo'n matras behoorlijk groot is ten gevolge van 300 tot 800 liter water, kan het alleen op een stevig dragende ondergrond geplaatst worden.
Tweepersoonswaterbedden kunnen zijn voorzien van gescheiden compartimenten. Gescheiden compartimenten zijn nodig als de twee slapers veel in gewicht verschillen, een verschillende watertemperatuur op prijs stellen, of andere eisen stellen aan stabilisatie. Bij het vullen van de watermatras is het zaak de matras zover te vullen dat bij liggen het lichaam nergens de bodem raakt. Te ver vullen van van de matras heeft tot gevolg dat de slaper niet 'in' het water drijft, maar op het gespannen vinyl ligt, vergelijkbaar met een luchtbed.
Moderne waterbedden zijn doorgaans van het 'softside' type; in plaats van een houten 'bak' met harde rand wordt een schuimrubber rand rondom toegepast. Het geheel wordt vervolgens overtrokken met een afritsbare bekleding.
Stabilisatie
Er is een keuze uit ongestabiliseerde, waarin het water volledige bewegingsvrijheid heeft, tot en met volledig gestabiliseerde waterbedden, waarin men al na een seconde stilligt. Hiervoor zijn binnenin de matras maatregelen genomen, zoals compartimenteren met cilinders of kamers, het 'hydraulische systeem' of met speciale fibermatten, het 'floating systeem'.
Gebruik in de zorg
Gestabiliseerde waterbedden worden, net als bij de originele vinding van Arnott, in ziekenhuizen en zorginstellingen gebruikt voor patiënten die langdurig moeten liggen om doorliggen zoveel mogelijk te voorkomen.
Daarnaast zijn waterbedden meestal een basisonderdeel van snoezelruimtes.
Externe links
Vrije mediabestanden over Waterbed op Wikimedia Commons