Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Oogcontact
Oogcontact is het elkaar aankijken (in de ogen kijken) van twee personen tijdens een (vluchtige) ontmoeting. Het is een vorm van nonverbale communicatie. [1]
Door middel van oogcontact zijn emoties, intenties, zelfverzekerdheid, zwakten en meer informatie, naast de normale communicatie die er meestal is, te herkennen. Veelal duurt oogcontact maar een paar seconden, of zelfs korter. Vaak wordt dan even naar iets anders gekeken, om vervolgens weer even oogcontact te maken. Dit heeft ook te maken met of iemand zelfverzekerd, dan wel onzeker is. Zo kan iemand die zeer zelfverzekerd is, iemand strak aan blijven kijken, zonder 'weg te kijken', wat die ander weer onzeker kan maken. Ook kan 'het wegkijken op een bepaald moment', binnen een gesprek, duiden op 'onjuiste informatie', of zelfs een leugen. Het oogcontact tussen (met name) mensen van het verschillende geslacht verloopt anders dan mensen met het zelfde geslacht. Hier kan bijvoorbeeld ook sprake zijn van 'verleiding door middel van oogcontact' (ofwel 'lonken' of 'verleidelijke blikken uitwisselen').
Sommige mensen (bijvoorbeeld sommigen met het Aspergersyndroom) kunnen door middel van oogcontact de 'micro-expressie' aflezen, en zo de kleinste bewegingen van de ogen herkennen. Dit komt doordat ze sowieso op een onbewuste manier alle uitingen (oogexpressie, bewegingen, reacties, acties) kopiëren van anderen, en eigen maken (althans gedrag dat aanspreekt). Deze mensen hebben meestal een grote 'inter-persoonlijke intelligentie' (zie: meervoudige intelligentie). Mensen vinden het meestal prettig als er wél een bepaalde manier van oogcontact is, wanneer men met elkaar spreekt. Het maakt een gesprek persoonlijk, waardoor het contact/ communicatie beter verloopt. Met name een open blik (alle spieren rond de ogen ontspannen) moedigt anderen aan om óók open over te willen komen. Door de spieren rond de ogen (inclusief wenkbrauwen) ontspannen te houden, tonen mensen dat ze geen emoties weerhouden zich te tonen, oftewel tonen emoties zich dan terstond, wanneer ze ontstaan.
Van mensen met het autisme spectrum stoornis weet men dat ze weinig tot geen oogcontact maken. Daar zijn echter ook uitzonderingen op, zoals bovengenoemd voorbeeld van iemand met Asperger duidelijk maakt.
Referenties
- º Zie ook "Eye contact". Cambridge Advanced Learner's Dictionary.
Vrije mediabestanden over Eye contact op Wikimedia Commons