Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zeebarbelen

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 20 jan 2010 om 12:29
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Zeebarbelen oftewel zeekoningen oftewel Mullidae vormen een familie van baarsachtige vissen. Ze leven in tropische zeeën, zelden in brak water en worden vaak aangetroffen bij riffen in de Atlantische, Indische en Grote Oceaan.

Veel soorten uit de familie zijn opvallend gekleurd, hoewel ze niet populair zijn om te houden in aquaria. Wel worden ze in veel landen gevangen voor de consumptie. De grootste soort, de Parupeneus barberinus kan tot 55 centimeter lang worden, maar de meeste soorten worden gewoonlijk half zo lang. Ze hebben langgerekte lijven met gevorkte staartvinnen en ver van elkaar staande borstvinnen.

Omdat ze voortdurend op de bodem aan het zoeken zijn naar iets eetbaars zijn ze niet geliefd voor aquaria, ze eten namelijk alles wat enigszins eetbaar is. Overdag vormen de vissen grote, inactieve (niet etende) scholen. De scholen bestaan soms uit één soort, maar soms ook uit meerdere soorten vissen. De Mulloiduchtys vanicolensis uit de Rode Zee en Hawaï wordt vaak aangetroffen tussen vissen van de soort Lutjanus kasmira. Wanneer dit het geval is, zal de eerstgenoemde zijn kleurenpatroon aanpassen aan die van de snapper. 's Nachts gaan scholen uiteen en begeven ze zich naar de bodem om te eten, maar niet dieper dan ongeveer 110 meter. Sommige soorten (bijvoorbeeld de Upeneus tragula) staan erom een klein stuk van rivieren op te zwemmen op zoek naar voedsel. Alle vissen uit deze familie kunnen hun kleuren aanpassen aan de omstandigheden. Parupeneus cyclostomus verandert bijvoorbeeld van citroengeel naar een bleke crèmekleur wanneer hij eet.

Ze produceren veel drijvende eieren die deel gaan uitmaken van het plankton.

Soorten

FishBase[1] beschrijft 67 soorten in zes geslachten:

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Mullidae op Wikimedia Commons.

rel=nofollow