Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Max Niematz

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 14 okt 2023 om 17:48 (Aanvulling)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Max Niematz (Tilburg, 30 oktober 1942) is een Nederlandse dichter en prozaschrijver.

Biografie

Max Niematz werd geboren in Tilburg, op 30 oktober 1942 en volgde aldaar het gymnasium A en de Kunstakademie. Hij ging in 1966 Engelse Taal en Letteren studeren aan de Universiteit van Amsterdam.

Niematz bereisde diverse continenten. Hij bracht een jaar door in Sarawak en twee jaar op Sint Maarten dat in gefictionaliseerde vorm terugkomt in de roman Eilandvrees (1998). Publiceerde met enige regelmaat in Maatstaf, De Revisor, De Gids en Hollands Maandblad. Ontving in 1990 in de zuidelijke Sahara (Tamanrasset) poste restante een uitnodiging van De Arbeiderspers tot publicatie van een gedichtenbundel (Zielsvrienden). Debuteerde als prozaïst met de verhalencollectie Twee vreemden in een bootje (1995). Schreef daarna 8 romans waaronder Kromzicht (2008), en na een verblijf van een half jaar in Wenen de roman In de schaduw van toekomstige rampen (2012). Na een radiostilte van 8 jaar verscheen in 2020 de roman Smeulende vuren, bloedend hout.

Niematz' romans zou men psychodrama's kunnen noemen. Ze hebben vaak een duister randje en kenmerken zich door een raadselachtigheid die, hoewel er weinig spectaculairs in gebeurt, onder je huid kruipt en lang blijft nawerken. De personages lijden vaak aan mentale zwakte. Desondanks ontwikkelen ze zich met hun levenslust en ingetogen humor tot toegankelijke karakters. Zo de romans iets gemeen hebben, dan is het wel dat ze, elk op zijn eigen manier, op zoek gaan naar het kantelpunt tussen werkelijkheid en verbeelding.

Werken

  • 1987 – De bestijging van Popoque (gedichten)
  • 1988 – Een wonder van Morpheus (gedichten)
  • 1991 – Zielsvrienden (gedichten)
  • 1995 – Twee vreemden in een bootje (verhalen)
  • 1998 – Eilandvrees (roman)
  • 1999 – Op de leegte (roman)
  • 2003 – Tweemaal Flip & een borsalino (roman)
  • 2008 – Kromzicht (roman)
  • 2009 – Het wachtlokaal (roman)
  • 2010 – Zeven dagen oud brood (roman)
  • 2012 – In de schaduw van toekomstige rampen (roman)
  • 2020 – Smeulende vuren, bloedend hout (roman)
  • 2022 --Zonder schrammen vaart niemand wel (briefwisseling met A.H.J. Dautzenberg)

Externe links

rel=nofollow