Immanente transcendentie

Immanente transcendentie wat vaak (maar niet uitsluitend) wordt gebruikt in religieuze teksten om aan te geven dat het transcendente aanwezig is in de werkelijkheid of anders gezegd aanwezig immanent is in de werkelijkheid. Er is verder dan geen vereiste voor de menselijke ziel omdat dit "toe te voegen" door middel van een transcendente ervaring.

In het existentiële zielzorg model van Tjeu van Knippnberg is dit een belangrijke term voor het begeleiden van mensen. Tjeu deelt de werkelijkheid in in twee delen in; het immanente en het transcendente. De mens begeeft zich op de grens van deze twee, De ziel stelt ons in staat om het transcendente te ervaren. Deze term kan helpen om het transcendente zichtbaar te maken voor mensen voor wie het misschien moeilijker is deze waar te nemen of moeite hebben met het begrip transcendentie.

Bij veel religieuze stromingen zoals het shavisme wordt ook gesproken van een god die de werkelijkheid doordrenkt en tegelijkertijd overstijgt. Ook hier spreekt man dus met niet zoveel woorden van immanente transcendentie.

Bij het Panentheïsme staat centraal dat het universum een deel is van is van God maar dat God meer (Transcendente) is dan het universum, Dit is een klassiek voorbeeld van transcendente immanentie. Dit staat op gespannen voet met de opvatting vanuit het christendom dat God primair aanwezig is in het transcendente.

Bij geestelijke begeleiding is het begrip van belang voor die vorm van begeleiding waarin mensen het transcendente moeilijk "te pakken" krijgen. en vastlopen in zichzelf, wanneer er dus geen plaats meer is voor wat ons kan overstijgen.

Bij het model van van knippenberg staat het begrip ook centraal voornamelijk om aanschouwelijk te maken dat het transcendente alom aanwezig is de zichtbare wereld.

• Rahner over God en transcendentie
• Tjeu van Knippenberg
• Zielzorgmodel van Tjeu van Knippenberg