Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Altamont Free Concert

Uit Wikisage
Versie door Yuri Landman (overleg | bijdragen) op 17 jul 2011 om 07:03 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Altamont_Free_Concert&oldid=24671001)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het Altamont Free Concert was een gratis muziekfestival in december 1969, gehouden op de Altamont raceway in Tracy, bij Livermore, in de Amerikaanse staat Californië. Het festival wordt door zijn bloedige afloop door velen gezien als het einde van het hippietijdperk van peace love and understanding.

Het Woodstock van het westen

Nadat eerder op 15, 16 en 17 augustus nabij New York het Woodstockfestival had plaatsgevonden, werd er in San Francisco gedacht aan een gelijksoortig, gratis festival. Al snel werd het Golden Gate Park in San Francisco uitgekozen om als locatie te dienen voor het festival dat als het Woodstock van het westen de geschiedenis in zou moeten gaan. Ondanks de massale opkomst voor Woodstock, rekenden de organisatoren toch maar op een 20 000 bezoekers. Als grote artiesten werden onder meer The Grateful Dead en Jefferson Airplane aangekondigd. Wat de mensen niet wisten was dat de Rolling Stones als verrassingsact zouden komen optreden.

Naar de Altamont Raceway

Toen Mick Jagger echter aankondigde dat ook de Rolling Stones zouden spelen, kwamen er ongeveer 300.000 mensen af op het festival. De organisatoren moesten daardoor dringend een andere locatie zoeken omdat de stad San Francisco weigerde om zo'n grote massa op te vangen. Eerst werd er onderhandeld met Sears Point Raceway, maar omwille van moeilijkheden met de filmmaatschappij van de Stones (zie later onder Gimme Shelter) werden deze onderhandelingen stopgezet en werd dan de Altamont Raceway als locatie gekozen. Dit werd enkel toegelaten door de baas omdat dit hem meer publiciteit zou opbrengen en niet omdat hij mee achter de hippie-idealen stond. Nu de locatie vast stond moest echter met nog meer problemen afgerekend worden. De bevoorrading, de beveiliging, de slaapplaatsen waren allemaal onvoldoende. En de organisatoren moesten snel oplossingen zoeken. Daardoor komt het dat de meeste oplossingen amateuristisch of zelfs niet bestaande waren.

Hells Angels als security

Een van de belangrijkste problemen was dat van de security. De oorspronkelijke security kon nooit instaan voor de veiligheid van het 15-voudige van de verwachte mensen. Daarom werd er snel naar een oplossing gezocht. Omdat The Grateful Dead al eerder had gewerkt met Hells Angels als security werd aan de plaatselijke Hells Angels gevraagd op te treden als veiligheidsdienst. Deze stemden toe en zodoende dacht men dat het probleem opgelost was. De Hells Angels, die betaald werden met gratis bier ter waarde van $500, waren in grote mate verantwoordelijk voor de onlusten die ontstonden tijdens het concert inclusief het neerslaan van Marty Balin van Jefferson Airplane.

Het drama van Altamont

Dit alles leidde tot wat later het drama van Altamont zou worden genoemd. De massa hippies kon niet goed worden opgevangen. Bovendien hadden deze veel drugs meegenomen en werd er ook veel gedeald, onder meer door de wouldbe security. Daardoor kreeg men een oncontroleerbare massa hippies. En enkele bad trips zorgden voor opstootjes. Erger dan de drugs was dat sommige ook wapens hadden meegenomen. Omdat de meeste bands het te gevaarlijk vonden om voor zo'n massa te spelen, weigerden ze op te treden. Dit maakte het alleen nog maar erger, de mensen die nu niets anders te doen hadden begonnen nog meer drank en drugs te gebruiken, raakten gefrustreerd en er volgden steeds meer relletjes. Toch vonden de Stones dat ze moesten spelen. Ze begonnen aan hun set en al gauw raakte het volk helemaal in extase. Toen Mick Jagger en co het nummer Under My Thumb speelden (en dus niet Sympathy for the devil, zoals later veel verteld zou worden) ging het echter fout. Meredith Hunter, een 18-jarige Afro-Amerikaan trok een geweer en hierop kwam een zekere Alan Passaro, een van de securities, in actie. Hij stak Hunter neer en deze stierf ter plekke. Passaro is hiervoor echter nooit vervolgd geweest omdat hij handelde uit zelfverdediging. Direct ontstonden er relletjes. De Rolling Stones bleven echter doorspelen omdat ze dachten dat ze anders de situatie alleen maar erger zouden maken. Het enige dat Mick Jagger deed was een oproep om het rumoer te staken. In het latere gewoel kwamen nog drie andere mensen om; twee bij een aanrijding, een werd er vertrapt.

Einde van de hippiecultuur

In het drama van Altamont zien de meesten het einde van het onschuldige hippietijdperk, na het hoogtepunt Woodstock. Ook wordt de link naar de latere, gewelddadige punkcultuur veel gelegd. Als er een eindpunt moet worden gevonden voor de golden sixties wordt Altamont ook regelmatig aangewezen.

Gimme Shelter

Altamont is voor vele artiesten de inspiratie geweest voor nummers, met The Grateful Dead als belangrijkste. Hun nummer "New Speedway Boogie" verwijst naar dit incident. Toch is het belangrijkste document over dit drama de film Gimme Shelter, waarin je de moord kunt zien. Het filmen hiervan wordt ook vaak gezien als één van de aanleidingen van de massale opkomst. Mick Jagger zou verteld hebben dat The Stones de verrassingsact waren omdat hij betere beelden wilde hebben voor deze in oorsprong bedoelde concertfilm. Om deze reden zouden ze ook hebben gewacht met spelen tot het volledig donker was. Natuurlijk kunnen deze beschuldigingen nooit hard gemaakt worden.