Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Vincent Moon

Uit Wikisage
Versie door Yuri Landman (overleg | bijdragen) op 11 jul 2011 om 06:52 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vincent_Moon&oldid=25665579)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Vincent Moon, pseudoniem van Mathieu Saura (Parijs, 25 augustus 1979) [1] , is een Franse filmregisseur van videoclips, documentaires en experimentele films werkend in New York en Parijs[2]. Moon was aanvankelijk gestart voor enkel indierockacts, maar hij is nu tevens actief voor mainstream acts als R.E.M. en Tom Jones.

Werk

Moon portretteerde met zijn serie clips een grote hoeveelheid beroemde indierock-artiesten. Onder de noemer The Take-Away Shows begon hij in 2006 voor de website La Blogothèque videoclips te maken, voornamelijk op ongebruikelijke plekken en in een akoestische opzet. Hij maakte ook een serie die In The Van heette, waarin hij een tiental artiesten, waaronder onder andere Daniel Johnston, een performance liet doen in een auto. Hij heeft clips gemaakt voor artiesten als R.E.M., Tom Jones, Bloc Party, Seasick Steve, Fleet Foxes, The Wombats, dEUS, An Pierle, Bon Iver, Black Lips, Yeasayer, Liars, R.E.M., Arcade Fire, O'Death, The Ex, De Kift, Stephen Malkmus, Scout Niblett, Caribou, Vic Chesnutt, Architecture in Helsinki, The National, The Young Gods, The Shins, Andrew Bird, The Kooks, Okkervil River, Xiu Xiu, Sufjan Stevens en Beirut.

Naast de serie clips maakte hij ook een aantal experimentele films zoals Changes in Rythm, die ingaat op de investeringen van Coca-Cola in Tanzanië. En een documentaire over de All Tomorrow's Parties edities van 2008 en 2009 in New York.

Moon is in 2009 gevraagd als curator over een van de dagen van het Guitares au Palais festival in Perpignan, waarbij hij een serie musici bijeenbrengt voor een documentaire. Een van de betrokken bands is de Nederlandse act The Moi Non Plus.

Stijl

Moon's stijl wordt gedomineerd door geïmproviseerde ruwe snelle opnames, die qua esthetiek veel parallel vertonen met de lo-fi muziekstroming en de Dogma 95 filmstijl. Zijn opnames zijn vergelijkbaar met de field recordings van Alan Lomax of de John Peel sessies.

In 2008 kocht Sony een serie clips aan voor een van hun dochterondernemingen.

VPRO's 3VOOR12 heeft een soortgelijk concept opgericht on de noemer Behind Closed Doors.

Videoclips

The Take-Away Shows

Filmografie

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º interview met Moon op videology-tv.com
  2. º bio cnn.com
  3. º http://www.thenationalboxer.com/film/
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Vincent_Moon&oldid=71994"