Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Marie-Claire van der Bruggen

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 7 jun 2011 om 22:03 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marie-Claire_van_der_Bruggen&oldid=25745226)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Portret Marie-Claire van der Bruggen.jpg
Marie-Claire van der Bruggen

Marie-Claire van der Bruggen-Vinken (Tilburg, 1969) is een Nederlands auteur.

Levensloop

Marie-Claire is geboren in Tilburg. Haar ouders scheiden als zij 4 is en op haar 5e verhuist ze naar Oisterwijk, waar zij haar jeugd doorbrengt. Ze gaat er naar de Johannes van Oisterwijk school, die niet meer bestaat. De school is vernoemd naar de Nederlandse pater Joannes van Oisterwijk. Na de lagere school bezoekt ze Durendeal, dat inmiddels is omgedoopt tot 2College Durendael.

Op haar 15e ontmoet Marie-Claire haar huidige man. Na school gaat ze werken als receptioniste en na de geboorte van haar oudste zoon, wijdt ze zich helemaal aan haar moederschap en stopt met werken. Ze krijgt vervolgens nog een zoon. Via Venlo, Tilburg en Oisterwijk komt ze uiteindelijk in Beuningen terecht, waar ze nu nog steeds met haar gezin woont.

De dood van haar vader in 2002 heeft een grote rol gespeeld in het leven van Marie-Claire. Gedurende haar leven had ze wel contact met hem, maar de laatste periode voor zijn sterven heeft ze het genoegen om hem te begeleiden en krijgt ze de kans om alsnog een goede band met hem op te bouwen.

Stervensbegeleider

Na de dood van haar vader besluit Marie-Claire om een 2-jarige opleiding in stervensbegeleiding bij het Nederlands Instituut trainingen voor Stervensbegeleidingen (NIS) te volgen. Deze heeft zij succesvol afgerond. Naast dat zij haar vader bij heeft gestaan bij zijn sterven, heeft ze in 2005 ook haar oma kunnen begeleiden. Als stervensbegeleider heeft ze gewerkt in een hospice en een kinderhospice. Later was ze op particuliere basis werkzaam als stervensbegeleider.

Auteur

De dood van haar vader is bepalend geweest voor Marie-Claire om te gaan schrijven. Zij zag zijn ziel ziel afscheid nemen. Daardoor vielen dingen voor Marie-Claire op haar plaats. Na zijn dood werd ze op een morgen wakker met de titel van haar eerste boek in haar hoofd “‘Het sprookje van de dood’”. In de eerste instantie heeft ze zich verzet tegen het idee een boek te gaan schrijven. Het bleef echter in haar hoofd zitten en uiteindelijk heeft zij er aan toe gegeven.

Boeken

  • Het sprookje van de dood: Dit boek kwam uit in 2006. Het gaat over een ziel die aan zijn eerste reis op aarde begint. Wat gaat er allemaal aan vooraf en wat gebeurt er als de ziel in een mensenlichaam wordt geboren en daar leeft? En wat gebeurt er als het lichaam sterft en de ziel weer naar huis gaat? De lezer wordt meegenomen op deze spannende reis. Het verhaal is eenvoudig en begrijpelijk geschreven, zodat het boek ook door veel kinderen wordt gelezen of aan hen wordt voorgelezen. In 2009 werd het boek vertaald in het Engels met de titel The Fairy Tale of Death en in het Duits met de titel Das Märchen vom Tod.
  • De dag waarop mijn vader een Engel werd: In 2009 verscheen het tweede boek van Marie-Claire van der Bruggen. Ook met deze titel in haar hoofd werd zij op een morgen wakker. Ze beschrijft hierin de laatste dagen die zij met haar vader doorbracht voor zijn dood. Het geeft de lezer een hele andere kijk op het sterven en de dood.
  • ZielsGelukkig: De ik-figuur in dit in 2011 verschenen boek kan niet genieten van het leven op aarde. Op een dag maakt zij een wandeling langs een bosvijver en ontmoet daar een aantal engelen en gidsen die stuk voor stuk een advies geven over hoe de ik-figuur hier op aarde gelukkig kan worden. Aan de hand van een aantal kernbegrippen geeft het boek wijze lessen voor het eigen levensgeluk.

Externe link