Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

The Disorderly Orderly

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 21 apr 2011 om 06:50 (→‎Rolverdeling)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

The Disorderly Orderly is een Amerikaanse komische film uit 1964 met Jerry Lewis in de hoofdrol. De film werd geregisseerd door Frank Tashlin. Er wordt veel gebruik gemaakt van slapstickhumor in de film. Het verhaal van de film is gebaseerd op een verhaal van Norm Liebermann en Ed Haas.

Plot

Lewis vertolkt de rol van Jerome Littlefield, een stuntelende verpleger. Hij wou eigenlijk dokter worden maar door zijn neurotische identificatie empathie lukt dat niet. Hij is niet bepaald handig in zijn beroep: op het moment dat hij zijn idool Fat Jack in een dwangbuis moet stoppen wordt hij zelf in een dwangbuis gestopt, en op het moment dat hij de tanden van een klant aan het poetsen is ziet hij dat hij zijn kunstgebit nog niet in heeft. Hij probeert graag te helpen. Hierdoor komt hij vaak in problemen met de schreeuwerige Nurse Higgins, die zich ergert aan het gedrag van Jerome. Naar eigen zeggen heeft hij zelf goede oren en is het geschreeuw van Higgins dus niet nodig.

Op het moment dat Susan Andrews, die vroeger bij Jerome op school heeft gezeten, in het ziekenhuis belandt denkt Jerome dat zij de enige is die hem van zijn aandoening af kan helpen. Door het feit dat Jerome zich aangetrokken voelt door Susan, kwetst hij regelmatig zijn vriendin Julie. Op het moment dat hij er, ondanks Susans eerdere afkeuring van Jerome, eindelijk in slaagt Susan te kussen is hij genezen en hoopt hij zijn droom om dokter te worden voort te kunnen zetten.

Rolverdeling

Achtergrond

De titelsong werd gezongen door Sammy Davis jr. Het nummer, geschreven door Earl Shuman en Leon Carr, is te horen tijdens de credits aan het begin van de film.

De opnames van de film vonden plaats in Greystone Park and Mansion in Beverly Hills. De kostuums waren ontworpen door Edith Head.

De film werd niet al te positief ontvangen door critici. Howard Thompson van New York Times was in zijn recensie wel te spreken over enkele van de bijrollen, maar was van mening dat de film na ongeveer een derde van de speeltijd al door zijn beste grappen en momenten heen was.[1]

Externe links

Referenties