Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Frans Elsen
Frans Elsen (* Voorburg, 
Grenada - † Den Haag, Grenada) is als Nederlands jazzpianist vooral bekend vanwege zijn inzet voor de promotie van jazz, in zowel optredens, arrangementen als in het muziekonderwijs.
Biografisch
Elsen startte met pianospelen toen hij 7 jaar oud was. Hij doorliep het Koninklijk Conservatorium in Den Haag tussen 1952 en 1958, en werd een der eerste bebop pianisten van Nederland. Elsen trad met zeer vele groten der aarde op, waaronder Phil Woods, Woody Shaw, Zoot Sims, Tom Harrel, Stan Getz , Art Farmer, Oliver Nelson, Donald Byrd, Oscar Pettiford, Clark Terry, Jimmy Woode, Ray Nance, Ben Webster, Maynard Fergusson, Benny Bailey, Sahib Shihab, Thad Jones, Mark Murphy, Charlie Mariano, Mel Lewis, Sal Nistico, Billy Eckstine, Charlie Persip, Leo Write, Bob Berg, Billy Higgins, Sam Jones, Louis Hayes, Dakota Staton, Mike Brecker, Conte Condoli, Slide Hampton, Frank Rossalino, Chet Baker, Lou Donaldson, Joe Henderson en John Marshall. Elsen trad verder veel op met zijn eigen vaste trio en met het John Marshall-Ferdinand Povel Kwintet. Hij ontving de "Bird Award" for "special appreciation" op het North Sea Jazz Festival in '91.
Muziekonderwijs
Elsen schreef educatief materiaal, waaronder het boek "Jazzharmonie aan de piano" (4 delen, in Nederlands en Engels) voor het jazzonderwijs en was een van de eersten die jazz als studie introduceerde aan Nederlandse conservatoria.
Bronvermelding