Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Buikvliesontsteking

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 19 feb 2011 om 10:01 (Buikvliesontsteking (peritonitis) is een ontsteking van het buikvlies (peritoneum), door een infectie. ([http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Buikvliesontsteking&oldid=23606679]))
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer

rel=nofollow

Buikvliesontsteking oftewel peritonitis is een ontsteking van het buikvlies (peritoneum), meestal als gevolg van een infectie. Dit is vrijwel zonder uitzondering een ernstige tot zeer ernstige situatie die meestal een operatie noodzakelijk maakt.

Het peritoneum is een dun, transparant vlies dat normaal alle organen in de buikholte en de binnenwanden van de buikholte bedekt. Peritonitis wordt meestal veroorzaakt door een bron afkomstig vanuit een geïnfecteerd orgaan in de buikholte. Veelvoorkomende bronnen van infectie zijn perforaties van de maag, darm, galblaas of blindedarm. Het peritoneum is opmerkelijk bestand tegen infecties.

Peritonitis breidt zich niet uit, tenzij de verontreiniging voortduurt. Dit is heel vaak wel het geval bij perforatie van een orgaan, zodat vaak een operatie nodig is.

Pelvic inflammatory disease

Pelvic inflammatory disease (PID) (ontsteking aan het kleine bekken) is bij seksueel actieve vrouwen een af en toe voorkomende oorzaak van peritonitis. Een infectie van de baarmoeder en eileiders, veroorzaakt door verscheidene typen bacteriën, waaronder de bacteriën verantwoordelijk voor gonorroe en chlamydia-infecties, breidt zich uit naar de buikholte.

Oorzaken

Naast de al genoemde mogelijkheden kan ook na een operatie wel eens peritonitis ontstaan. Beschadiging van de galblaas, urineleider of de darmen tijdens een operatie kan het lekken van prikkelende sappen en/of bacteriën naar de buikholte tot gevolg hebben. Dergelijke lekkage komt ook wel eens voor als complicatie bij operaties waarbij twee delen van de darm met elkaar worden verbonden, nadat er bijvoorbeeld een gedeelte darm operatief verwijderd is.

  • Bij peritoneale dialyse (een behandeling bij nierinsufficiëntie) ontstaat vrij vaak een peritonitis. De gebruikelijke oorzaak is een infectie die binnendringt via de drains (afvoerbuisjes) die in de buikholte worden geplaatst. Deze vorm hoeft meestal niet te worden geopereerd maar kan worden bestreden door antibiotica aan het spoelvocht toe te voegen.
  • Peritonitis kan ook een gevolg zijn van irritatie zonder enige vorm van infectie. Ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) kan bijvoorbeeld buikvliesontsteking veroorzaken. Ook de talkpoeder of het zetmeel aanwezig op chirurgische handschoenen kan zonder infectie wel eens een lichte buikvliesontsteking veroorzaken, of vrij bloed in de buikholte, bijv. na een gebarsten buitenbaarmoederlijke zwangerschap, of lekkage van gal.

Behandeling

Meestal wordt direct overgegaan tot operatief onderzoek, vooral als er mogelijk sprake is van blindedarmontsteking, een geperforeerd ulcus pepticum of diverticulitis. Een spoedoperatie is meestal niet nodig in geval van ontsteking van de alvleesklier of pelvic inflammatory disease (PID) bij vrouwen. Er worden onmiddellijk antibiotica toegediend, vaak een aantal verschillende tegelijk. Mogelijk wordt ook via de neus een slang in de maag of darm gebracht om vocht en gas af te voeren. Daarnaast kunnen intraveneus vocht en elektrolyten worden toegediend ter compensatie van wat verloren is gegaan.