Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Parfum

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 13 jun 2010 om 18:08 (Parfum is een mengsel van diverse geurstoffen in een oplosmiddel. Bij de meeste parfums is dat oplosmiddel alcohol. ([http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parfum&oldid=21306488]))
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Parfum is een mengsel van diverse geurstoffen in een oplosmiddel. Bij de meest gangbare parfums is dat oplosmiddel alcohol maar parfums op basis van vettige stoffen zijn in opkomst. Daarnaast bevat parfum vaak een fixatiemiddel en ook één of meerdere kleurstoffen. Bij sommige heerlijke geuren spreekt men ook over een parfum, zoals het parfum van een witte wijn of van seringen.

De geurstoffen zijn grofweg te verdelen in aromachemicaliën, etherische olie en andere geurende plantenextracten zoals tincturen, absolues, resinoïden en concrètes. Dierlijke geurstoffen zoals ambergris, muskus, civet en castoreum worden vrijwel niet meer gebruikt.

Parfumtypes en eigenschappen

Een mengsel bestaande uit 80 tot 95% alcohol en water wordt gebruikt als oplosmiddel voor de geur bestanddelen. De alcohol verdampt vrij snel, maar de geurbestanddelen blijven op de huid achter en vervluchtigen in de uren na het opbrengen. Bij het aanbrengen van een parfum is het belangrijk niet direct te willen ruiken, je neus zal immers tijdelijk verdoofd worden door nog verdampende oplosmiddelen.

Omdat sommige bestanddelen van een parfum snel vervluchtigen en andere bestanddelen lang op de huid blijven, ruikt een parfum niet telkens hetzelfde; net opgebracht zijn andere geuren dominanter dan na een paar uur.

Een klassiek opgebouwd parfum bestaat uit drie soorten "noten": topnoten, hartnoten en basisnoten.

  • Topnoten (bovennoten, hoofdnoten, tête) zijn de geuren die in de eerste minuten na het opbrengen dominant zijn. Deze geuren zijn vooral belangrijk bij de verkoop van het parfum, na een minuut of tien zijn ze niet of nauwelijks meer te ruiken. De bovennoten van een geur zijn bedoeld om aandacht te trekken en stralen de eerste en verrassende indruk van een geur uit. Typische topnoten zijn citrus geuren.
  • Hartnoten (middennoten, cœur) zijn de geuren die opkomen nadat de topnoten grotendeels verdwenen zijn, zo'n tien minuten na het opbrengen. Vrijwel alle bloemengeuren zijn hartnoten. Het hart is misschien wel het belangrijkste deel van het parfum.
  • Basisnoten (grondnoten, fond) zijn de geuren die als laatste overblijven, nadat de hartnoten grotendeels vervluchtigd zijn. Dit is meestal één à twee uren na het opbrengen van het parfum. Basisnoten kunnen vele uren geur af blijven geven. Voorbeelden van basisnoten zijn houtsoorten zoals sandelhout en harsen zoals olibanum.

Geschiedenis

Parfum is in Egypte ontstaan. In het begin brandden de Egyptenaren kruidentakjes en bloementakjes, als offer voor de goden. Dat waren geuroffers. De Egyptenaren dachten dat de goden rustig werden van de geuren, en de mensen geen kwaad zouden doen. Later gingen ze die geuren in allerlei olie’s verwerken. Ze hadden een speciale olie om de doden mee in te smeren, voordat ze deze gingen inpakken met doeken. Daarna kwam er badolie en massage-olie. De Grieken hadden de badolie en massageolie overgenomen van de Egyptenaren, maar vonden de olie maar dik en plakkerig. Daarom bedachten de Grieken parfum op basis van water in plaats van olie. Omdat niemand het parfum kocht, stopten ze met het maken van parfum. In de 12e eeuw voor Christus gingen ze toch weer parfum maken. En omdat de mensen toen rijker waren dan voorheen, kochten meer mensen de parfum. De parfum zat toen nog in waterdichte doosjes. De mensen vonden de doosjes heel onhandig, want als de deksel open stond, en het doosje viel om, lag alles op de grond. Daarom bedachten de Grieken glazen flesjes voor het bewaren van parfum. Nu hebben we veel meer geuren (parfums) dan vroeger. Vroeger waren er slechts ongeveer 10 geuren, terwijl er nu duizenden geuren bestaan.

Classificatie

Om onderscheid te kunnen maken tussen de vele duizenden parfums die er zijn, waren en zijn er diverse methodes om parfums te classificeren in verschillende groepen.

De meest gebruikte is de classificatie van de Franse vereniging van parfumeurs: Société Française des Parfumeurs.

Zij hanteren een indeling in zeven hoofdgroepen:

Elke groep is weer onderverdeeld in diverse subgroepen.

Beroemde parfums

Jaar Naam Bedrijf Parfumeur
1709 Eau de Cologne Johann Maria Farina Johann Maria Farina
1792 4711 Echt Kölnisch Wasser 4711 Wilhelm Mühlens
1795 Le Vainqueur Parfums Rancé1795 François Rancé
1798 Eau Vivifiante Parfum Lubin Pierre François Lubin
1882 Fougère royal Houbigant Paul Parquet
1889 Jicky Guerlain Aimé Guerlain
1912 L'Heure Bleue Guerlain Jacques Guerlain
1917 Chypre François Coty François Coty
1919 Mitsouko Guerlain Jacques Guerlain
1919 Tabac Blond Caron Ernest Daltroff
1921 N°5 Chanel Ernest Beaux
1925 Shalimar Guerlain Jacques Guerlain
1927 Arpège Lanvin André Fraysse
1929 Soir de Paris Bourjois Ernest Beaux
1930 Joy Jean Patou Henri Alméras
1932 Je Reviens House of Worth Maurice Blanchet
1934 Pour Un Homme Caron Ernest Daltroff
1945 Femme Rochas Edmond Roudnitska
1947 Vent Vert Balmain Germaine Cellier
1948 L'Air du temps Nina Ricci Françis Fabron
1956 Diorissimo Christian Dior Edmond Roudnitska
1959 Monsieur Givenchy Michel Hy
1959 Cabochard Parfums Grès Bernard Chant
1966 Eau Sauvage Christian Dior Edmond Roudnitska
1969 Ô Lancôme Robert Gonnon
1973 Charlie Revlon Harry A. Cuttler
1977 Opium Yves Saint Laurent Jean-Louis Sieuzac
1978 Azzaro Pour Homme Azzaro Gérard Anthony, Martin Heiddenreich, Richard Wirtz
1978 Bluebell Penhaligon's Michael Pickthall
1978 Magie Noire Lancôme G. Goupy / J-C Niel
1979 Anaïs Anaïs Cacharel Raymond Chaillan/Roger Pellegrino
1981 Nombre Noir Shiseido Jean-Yves Leroy
1981 Giorgio Giorgio Beverly Hills M.L. Quince, Francis Camail en Harry Cuttler
1983 Paris Yves Saint Laurent Sophia Grojsman
1984 Coco Chanel Jacques Polge
1985 Poison Christian Dior Jean Guichard
1987 Lou Lou Cacharel Jean Guichard
1988 Eternity Calvin Klein Sophia Grojsman
1990 Trésor Lancôme Sophia Grojsman
1991 Dune Dior Jean-Louis Sieuzac
1992 Angel Thierry Mugler Olvier Cresp
1993 Jean-Paul Gaultier Jean-Paul Gaultier Jacques Cavallier
1995 CK One Calvin Klein Harry Fremont en Alberto Morillas
1996 Acqua di Gió Pour Homme Giorgio Armani Alberto Morillas
1999 J’Adore Christian Dior Calice Becker
2001 Coco Mademoiselle Chanel Jacques Polge

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Perfumes op Wikimedia Commons.

rel=nofollow