Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Instituut voor Nederlandse Geschiedenis

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 31 mei 2010 om 19:28 (Bron: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Instituut_voor_Nederlandse_Geschiedenis&oldid=20790312)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het Instituut voor Nederlandse Geschiedenis (ING) is een onderzoeksinstituut van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Dit instituut is gevestigd te Den Haag in het gebouw van de Koninklijke Bibliotheek.

Het ING faciliteert het historisch onderzoek van de Nederlandse geschiedenis door het uitbrengen van bronnenuitgaven, onderzoeksgidsen, databanken en naslagwerken. Met deze publicaties wordt de basis gelegd voor veel van het historisch onderzoek dat wordt verricht. In veel bronnenuitgaven zijn bronnen bijeengebracht uit verschillende achieven, in binnen- en buitenland, die anders voor onderzoekers onbekend of tenminste moeilijk toegankelijk zouden zijn gebleven. Sinds de jaren '70 van de 20e eeuw worden ook naslagwerken uitgegeven op vooral bibliografisch en biografisch gebied.

Het instituut is in 1902 ingesteld als Commissie voor de 's Rijks Geschiedkundige Publicatien (RGP), met Herman Theodoor Colenbrander als directeur. Met deze Commissie, die in 1915 een Bureau met personeel toegewezen kreeg, werd beoogd het uitgeven van historische bronnen een professionele grondslag te geven. Daarmee volgde Nederland voorbeelden uit het buitenland, zoals Duitsland. Het in 1904 gepubliceerde 'Overzicht van de door bronnenpublicatie aan te vullen leemten der Nederlandsche geschiedenis' of kortweg 'leemtenlijst', is tientallen jaren de basis geweest voor een uitgaveprogramma waarin vooral de bewerking van omvangrijke bronnenseries opviel. In 1950 werd dit aangevuld in de 'Drie rapporten over de uitgave van bronnen voor de Nederlandse geschiedenis'. Daarin kreeg de 19e eeuw aandacht en ook nieuwe specialismen zoals sociale en economische geschiedenis en cultuurgeschiedenis. In het boekje 'Bronontsluiting voor historisch onderzoek' kondigde zich voorzichtig een nieuwe aanpak aan door het belang van gidsen en repertoria naast tekstedities te onderstrepen en de verwachting uit te spreken dat in de toekomst van een elektronische ontsluiting met vrucht gebruikgemaakt zou gaan worden. Daarna heeft het instituut meerjarenprogramma's gepubliceerd (1993, 1999, 2005). Sinds 1989 is het ING een onderzoeksinstituut van NWO.

Sinds 1902 zijn ongeveer 450 delen in de RGP verschenen. Thans laat het ING zijn nieuwe publicaties voornamelijk online verschijnen op de website van het instituut. Oudere, gedrukte publicaties, worden alsnog gedigitaliseerd en via de website beschikbaar gesteld voor gebruikers.

Bekende en veel gebruikte uitgaven zijn:

Externe link