Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Vertrouwde derde partij

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 22 apr 2010 om 12:29 (Een vertrouwde derde partij (tussenpersoon) is een begrip uit de informatiebeveiliging en cryptografie. ([http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vertrouwde_derde_partij&oldid=20217537]))
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een vertrouwde derde partij oftewel vertrouwde tussenpersoon (Engels: Trusted third party of trusted intermediary) is een begrip uit de informatiebeveiliging en cryptografie waarmee een instantie wordt aangeduid die bijvoorbeeld certificaten en sleutels voor derden in bewaring neemt.

Bij versleuteling kunnen beide partijen bij een Vertrouwde derde partij een certificaat of sleutel opvragen. Het begrip "tussenpersoon" of "intermediary" suggereert dat deze de uitwisseling van berichten verzorgt tussen twee partijen. In sommige gevallen kan het echter ook zo zijn dat de derde partij de berichten achteraf verifieert.

Certificaatautoriteit

Een certificaatautoriteit (meestal afgekort tot CA) is een instantie die certificaten verleent aan anderen. Een certificaatautoriteit is daarom een voorbeeld van een vertrouwde derde partij. Een voorbeeld voor de werking van een CA is wanneer A zijn publieke sleutel wil laten verifiëren:

  1. A moet met geldige legitimatie en zijn publieke sleutel naar een CA gaan.
  2. De CA controleert of deze gegevens kloppen en geeft vervolgens een certificaat uit waarin staat dat de publieke sleutel van A een legitieme sleutel is.
  3. Wanneer er twijfels zijn over de authenticiteit van A, kan dat gecontroleerd worden bij de CA, door dit certificaat op te vragen.

Sleuteldistributiecentrum

Een sleuteldistributiecentrum (key distribution center of KDC) is een instantie die sleutels verleent of bewaart voor anderen. Dit distributiecentrum is daarom ook een voorbeeld van een vertrouwde derde partij.

Literatuur

Tanenbaum, Andrew S. (2003), Computer Networks, Fourth Edition, Prentice Hall

Zie ook