Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Berouw
Berouw oftewel spijt is het leedwezen over een (eigen) bedreven kwaad (kwalijkheid), met de bijgedachte aan het voornemen het niet meer te doen / bedrijven.
Meestal heeft men berouw over hetgeen zelf veroorzaakt is. Dit is dan ook meestal een aangelegenheid die van te voren niet ingezien of voorzien was. Hetgeen het om gaat was dan klaarblijkelijk niet gedaan als dat begrip tevoren bekend was. Dit kan een reeds bewuste gebeurtenis zijn, maar ook een onbewuste ingeving. Een oprecht berouw gaat uit van eigen gedachtengangen / gevoelens. Hierbij kan het dus ook iets betreffen dat van te voren wel bewust afgewogen / overwogen was, maar door een te positief denken of mogelijk naïef zijn, toch heeft plaats gevonden.
Hetgeen men berouw om heeft, kan een ieder zelf aangaan, maar ook een ander betreffen. Desondanks is het niet aan te bevelen te bang te zijn om door eigen doen-en-laten ergens berouw van te krijgen, gezien dat ook een averechts effect kan hebben. Een uitdrukking die in het geval van berouw kan helpen / sterken / verbeteren, is :
Berouw binnen een groep
Het kan ook gebeuren dat iemand (of meerderen) binnen een groep gevoelens en gedachten van berouw teweeg brengen / veroorzaken. Te beginnen zal / zullen degene(n) die het veroorzaakt hebben berouw hebben en tonen. Bij vereenzelviging van (de) anderen die tot diezelfde groep behoren, of hetgeen de groep voor staat / aanhangt, kan ook berouw getoond worden (plaatsvervangend). Ook bij berouw jegens andermans toedoen moet het berouw uit blijven gaan van de eigen gevoelens en gedachtengangen om oprecht tot uiting te kunnen komen. Dit is dan welgemeend en níet door overwegingen en/of gevoelens tot stand gekomen waar men niet volledig achter staat. Daar van uit gaande is elk getoond berouw, welke getoond wordt vanwege overgenomen en/of aangematigde beweegredenen en/of eindconclusies, eerder hypocriet te benoemen. Dit ligt echter eerder in het verschiet, als leidinggevenden binnen een groep een afwijkende manier van doen-en-laten en/of berouw laten blijken. "Oprechtheid" is bij berouw dus het sleutelwoord tot een goed verloop.