Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De Tijdlijn

Uit Wikisage
Versie door Frusti (overleg | bijdragen) op 6 feb 2010 om 15:54 (Bron: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Tijdlijn&oldid=15667159)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Tijdlijn is een literair tijdschrift van uitgever/redacteur Peter Motte. Het blad ontstond in 1992 en richtte zich vooral op sciencefiction, fantasy en horror. Frank Roger verscheen er zo vaak in, dat De Tijdlijn eigenlijk het blad was van Peter Motte en Frank Roger. De laatste aflevering was het dubbelnummer "De Tijdlijn 53 & 54", officieel verschenen in 2004, maar in werkelijkheid pas verspreid in januari 2006.

In het begin was het erg sober uitgegeven. Het heette toen nog Leesblad. Langzamerhand kwamen er meer illustraties in. Eerst in zwart-wit, later in kleur op de voorpagina, en ten slotte ook in kleur binnenin.

De redactie organiseerde in 2003, 2004 en 2005 een wedstrijd voor fantastische literatuur. In tegenstelling tot de meeste bladen die zich met die genres bezig houden, was De Tijdlijn altijd breder gericht: de opgenomen verhalen waren soms realisme, en de recensies behandelden de meest uiteenlopende onderwerpen. Het blad was tamelijk historisch gericht, zodat verhalen verschenen van oude (Edgar Allan Poe, Carel van Nievelt) en hedendaagse (Paul Harland, Tais Teng) schrijvers. Veel opgenomen auteurs waren Frank Roger, Marco Knauff en August Leunis. Van Eddy C. Bertin werden drie verhalen opgenomen. Patrick Bernauw verscheen er enkele keren in. Het blad pikte ook Mark J. Ruyffelaert weer op.

Externe links