Zeeoren
Zeeoren | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Haliotis lamellosa Haliotis lamellosa | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Haliotis Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||
![]() |
De zeeoren oftewel Haliotidae zijn een familie van slakken die in alle zeeën ter wereld voorkomen met één algemeen geslacht: Haliotis. De schelp is voorzien van een dikke parelmoerlaag aan de binnenzijde welke nauwelijks gewonden is en zich verbreedt tot een brede, vlakke schelpopening. De schelp lijkt op een nap of een hoed en is geschikt om zich vast te zuigen op vlakke rotsen in de brandingszone. De schelp heeft de vorm van een oor en heeft een aantal gaten evenwijdig aan de rand.
Deze soorten worden ook wel zeeoor genoemd, naar aanleiding van de vorm van de schelp. Sommige van deze soorten zijn geschikt voor menselijke consumptie en worden in grote delen van de wereld als delicatesse beschouwd.
Het meest bekende lid van het geslacht is Haliotis tuberculata (Lamarck, 1822). Deze soort komt voor in de noordelijke Atlantische Oceaan tot in het Kanaal en kan soms na een zuidwesterstorm ook op de stranden van de Noordzee gevonden worden. Enkele andere soorten in dit geslacht zijn:
- Haliotis fulgens (Philippi, 1845) wordt vrij groot - tot 200 mm en komt voor aan de westkust van Noord-Amerika (Californië).
- Haliotis japonica, een algemene soort in Japanse wateren die ook eetbaar is en gebruikt wordt in sashimi.
- Haliotis lamellosa (Lamarck, 1822) wordt tot 75 mm en komt voor in het Middellandse Zee-gebied.
- Haliotis princeps (Broderip, 1833) is de grootste soort en wordt tot 300 mm en komt voor langs de westkust van Noord-Amerika (Californië en Oregon).
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Haliotidae op Wikimedia Commons.