Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Arnold van Gennep
Arnold van Gennep (voluit Charles-Arnold Kurr van Gennep; Ludwigsburg, 23 april 1873 – Württemberg, 7 mei 1957) was een Frans etnograaf en folklorist, vooral bekend om zijn studie van de ’rites de passage’ in verschillende culturen.
Leven
Van Gennep werd geboren in Ludwigsburg in het Koninkrijk Württemberg, dat sinds 1871 deel uitmaakte van het Duitse rijk. Zijn vader was een Frans luitenant aan het Koninklijke hof van Württemberg, en zijn moeder stamde uit een Nederlandse adelfamilie.
Aangezien zijn biologische ouders nooit getrouwd waren, groeide hij op met de familienaam van zijn moeder. Toen hij zes jaar was, verhuisde zijn moeder met hem naar Lyon in Frankrijk. Daar trouwde zij met een Franse arts, waarna het gezin verhuisde naar de Savoy.
Hij leefde het grootste deel van zijn leven in Frankrijk en had het Franse staatsburgerschap. Van Gennep beheerste naar eigen zeggen liefst 18 talen, wat hem in staat stelde linguïstische en filologische kennis te integreren in zijn etnografische studies. Het grootste deel van zijn werk deed hij buiten op het veld wat hem soms in aanvaring bracht met meer academische beoefenaars, die hij in 1911 ook ironisch zou beschrijven in ’Les Demi-Savants’ (De Half-Geleerden).
Van Genneps belangrijkste werk was Les Rites de Passage (overgangsrituelen) uit 1909, waarin hij systematisch alle rituelen vergeleek die de transitie van iemands vorige status naar een nieuwe status in de maatschappij vierden. Uit observatie bleek dat in zulk ritueel een uit drie fasen bestaande reeks werd gerespecteerd: afscheiding, transitie en integratie. Van Gennep interpreteerde de betekenis van deze rituelen als vormen van sociale regeneratie, gebaseerd op natuurlijke symbolen als de dood en de hergeboorte.
Van Gennep maakte ook studies over de Europese folklore, waarbij hij volksliteratuur en praktijken beschouwde als aspecten van een levende cultuur, eerder dan als restanten van een uitgestorven cultuur. Zijn geschriften omvatten ook het monumentale Manuel de folklore français contemporain (1937–58 Handleiding bij de hedendaagse Franse folklore). Hij had ook een rubriek Ethnographie-Folklore-Religions–Préhistoire in het tijdschrift Publication Mercure de France en schreef essays over religies, zeden en gewoonten, legendes en andere artikels op gebied van etnologie en linguïstiek.
