Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Björn Desloovere

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Björn Desloovere (Tielt, 6 januari 1979 - Tielt, 24 mei 2004) was een Vlaams dichter, organist en componist.

Afkomst en opleiding

Björn Desloovere is de kleinzoon van gewezen schoolhoofd en organist André Hollevoet die gedurende 50 jaar actief was in de parochie St.-Amand in Markegem. Björn begon zijn muziekstudies in 1988 in de muziekschool van Pittem en in de Tieltse SAMW. Hij volgde notenleer bij Christine Birlouet en bij Carlos Van Maele. In 1989 leerde Rik Stevens hem bugel, maar een jaar later koos Björn voor tenortuba. Hij volgde gedurende zeven jaar lessen koperinstrumenten, maar geleidelijk groeide zijn voorliefde voor de piano. Hij begon in die periode dan ook als autodidact piano te spelen. Van 1992 tot 1997 volgde hij Algemene Muziekcultuur (AMC) en muziekgeschiedenis bij Willie Verdievel. De liefde voor het orgel was hem ingegeven door zijn grootvader met wie hij als knaap vaak meezong; vanaf zijn vijftien jaar leerde hij orgel bij Luc Vandenabeele. In 1994 nam Björn deel aan Flores Juventutis, een internationale creativiteitswedstrijd voor de jeugd, waar hij de vijfde prijs behaalde in de categorie muziekcomposities van 13 tot 16 jaar. Intussen had hij ook de samenspelklas vervoegd waar hij les kreeg van Henk Soenen. In 1998 nam hij opnieuw deel aan Flores Juventutis met de compositie Vlam. Ook zang genoot zijn belangstelling, en van 1998 tot 2002 ontwikkelde hij zijn basstem bij Anton Haeck. In 2000 nam hij voor de derde maal deel aan Flores Juventutis, waar hij in de categorie muziekcomposities tussen 16 en 23 jaar de vijfde prijs behaalde. Al sinds 1993 was hij actief als componist en drie jaar later werd zijn 9e opus Wanderers Nachtlied gecreëerd door Koninklijk Koor en Orkest Zanglust. In 2001 volgde hij cursussen algemene muziektheorie bij Luc Bataillie, clavecimbel bij Sofie Vanherle en orgel bij Tom Hoornaert. Bij zijn overlijden in 2004 was hij sinds drieënhalf jaar parttime organist in de St.-Amanduskerk in Meulebeke. Hij stierf op 25-jarige leeftijd na een slopende psychische ziekte. Op zijn begrafenis werden zijn eigen werken Heilig voor vierstemmig gemengd koor, La Melodia uit Mixolydische Triptiek voor orgel en Melodie voor Marian voor piano gecreëerd door Zanglust. Postuum ontving hij eind schooljaar 2004 het getuigschrift middelbare graad algemene muziektheorie met grote onderscheiding. In 2005 werd zijn gedicht Orgel (uit 2002) door zijn leraar Luc Bataillie op muziek gezet.

Werk

Als componist was Björn Desloovere autodidact. Zijn muziek kan worden omschreven als "Kosmisch neovitalisme" waarbij vrede, liefde en de uitdrukking daarvan hoog in zijn vaandel stonden. Hij hield veel van modale sferen en schreef vaak voor koor en orgel. Hij componeerde liederen op eigen tekst (hij schreef ongeveer 250 gedichten) en op teksten van Hendrik Marsman, drie kleine Strijkkwartetten en Kamermuziek voor fluit en fagot met Variaties op een eigen thema en Sinfonietta. Daarnaast maakte hij nog een Zanglustdansje voor strijkorkest. Alles samen heeft hij zo'n 70 werken gecomponeerd, hoofdzakelijk voor vierstemmig gemengd koor en fluit/stem en piano.

Onder zijn werken zijn te vermelden:

Composities

  • Heilig, voor vierstemmig gemengd koor
  • Kamermuziek voor fluit en fagot
  • Kunstliederen op tekst van Björn Desloovere en van Hendrik Marsman
  • Melodie voor Marian, voor piano
  • Mixolydische triptiek voor orgel, waaronder 'La melodia'
  • Sinfonietta
  • Drie kleine Strijkkwartetten
  • Variaties op een eigen thema
  • Vlam
  • Wanderers Nachtlied Op. 9
  • Zanglustdansje

Gedichten

Bibliografie

  • Flavie Roquet: Lexicon: Vlaamse componisten geboren na 1800, Roeselare, Roularta Books, 2007, 946 p., ISBN 978 90 8679 090 6 - Bijdrage van Marian Desloovere, zangeres en zus.