Walden (kolonie)

Walden was een idealistische landbouwkolonie in Bussum (Noord-Holland), in 1898 opgericht door de schrijver en psychotherapeut Frederik van Eeden, geïnspireerd op het boek Walden or Life in the Woods (1854) van de Amerikaanse schrijver Henry David Thoreau (1817-1862).

Frederik van Eeden woonde al enkele jaren met zijn vrouw in Bussum voordat hij het ruige terrein aan de Franse Kampweg in ’t Gooi kocht om er in 1898 een landbouwkolonie naar socialistisch model op te richten. In de beginperiode sloten zich slechts enkele jonge intellectuelen aan bij het project, onder wie Willem Cornelis Bauer, Adriaan van Oordt en Nico van Suchtelen. Tegen 1901 was de commune gegroeid tot een veertigtal personen, waarvan ongeveer de helft kinderen.

In Blaricum en Huizen bestonden soortgelijke kolonies. Dit leidde in 1901 tot de oprichting van de Vereeniging Gemeenschappelijk Grondbezit, een overkoepelend orgaan van coöperatieve productiegemeenschappen. Van Eeden spaarde geen moeite om deze vereniging tot een succes te maken door lezingen te geven en artikelen en brochures te schrijven. Ook probeerde hij aan te sporen tot het ontstaan van gelijkaardige gemeenschappen in Amerika. In North Carolina werd als gevolg van zijn inspanningen de Van Eeden Company opgestart.

De kolonie omvatte een coöperatieve bakkerij (1904)^[1] en een chocoladefabriek (1905).

De kolonie Walden had te kampen met financieel wanbeheer en interne conflicten. In 1907 kwam aan het experiment een einde.

De chocoladefabriek, die behoorde tot de Grondslag Gemeenschappelijk grondbezit, was gevestigd in Amersfoort, functioneerde tot ongeveer 1937 en werd in de jaren ’70 gesloopt.^[2]