Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Pidcock
| Tom Pidcock | ||
| Tom Pidcock, 2023 | ||
| Tom Pidcock, 2023 | ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Volledige naam | Thomas Pidcock | |
| Geboortedatum | 30 juli 1999 | |
| Geboorteplaats | Leeds,  Verenigd Koninkrijk
| |
| Lengte | 170 cm | |
| Sportieve informatie | ||
| Huidige ploeg | INEOS Grenadiers | |
| Discipline | • Veldrijden • Wegwielrennen • Mountainbiken | |
| Ploegen | ||
| 2017-2018 2018-2019 2018-2021 02/2021–heden |
Telenet-Fidea (veld) Wiggins Le Col (weg) Trinity Racing (veld + weg) INEOS Grenadiers | |
| Beste prestaties (top-20) | ||
| Milaan-San Remo | 15e (2021) | |
| Luik-Bastenaken-Luik | 2e (2023) | |
| Ronde van Frankrijk | 17e (2022) 1 etappezege | |
| WK | 6e (2021) | |
| Extra | ||
| Overige zeges: | ||
| Brabantse Pijl Strade Bianche |
2021 2023 | |
Thomas (Tom) Pidcock (Leeds, 30 juli 1999) is een Brits wielrenner. Pidcock combineert zowel het veldrijden als het wegwielrennen met het mountainbiken. Sinds 1 februari 2021 komt hij uit voor de Britse World Tour formatie INEOS Grenadiers. Hij is regerend olympisch kampioen cross-country mountainbike.
Carrière
Jeugd
Pidcock viel eind 2016 voor het eerst op door het Europees kampioen veldrijden bij de junioren te winnen.[1] Drie maanden later werd hij tevens wereldkampioen in het Luxemburgse Belvaux.[2] Hij klopte er met ruime voorsprong zijn twee landgenoten Dan Tulett en Ben Turner. Op de weg wist hij in 2017 zowel de juniorenversie van Parijs-Roubaix: Le Pavé de Roubaix, als de wereldtitel tijdrijden te winnen.
Tijdens het veldritseizoen 2017-2018 maakte Pidcock de overstap naar de Beloften. In zijn eerste beloften jaar won hij 10 wedstrijden en het eindklassement van de Wereldbeker. In de daaropvolgende veldritwinter slaagde hij er in om zowel de Wereldbeker, Superprestige, het Europees- en het Wereldkampioenschap bij de beloften te winnen. Hij won dat seizoen ook zijn eerste Britse titel veldrijden bij de elitecategorie. Tijdens het wegseizoen 2019 wist Pidcock Parijs-Roubaix U23 te winnen, twee jaar na zijn overwinning bij de junioren. Tevens won hij een rit en het eindklassement in de Ronde van de Elzas. Dit was zijn eerste elite overwinning met een UCI classificatie.
Eind 2019 gaf Pidcock aan ook in het Cross-country mountainbiken actief te willen zijn.[3] In 2020 maakt hij zijn internationale debuut in deze discipline. hij won twee manches van de Wereldbeker en pakte de Wereldtitel bij de beloften. Op de weg won hij dat jaar op dominante wijze drie ritten en het eindklassement in de Girobio, de Ronde van Italië voor renners jonger dan 23 jaar.
Elite
De Wereldkampioenschappen veldrijden 2020 waren Pidcock zijn eerste groot kampioenschap bij de elite. Hij eindigde er als tweede achter de Nederlander Mathieu van der Poel. In het daaropvolgende veldritseizoen wist hij zijn eerste klassementscross te winnen. Half december 2020 won hij de zesde manche van de Superprestige, de Cyclocross Asper-Gavere.
Vanaf 1 februari 2021 komt Tom Pidcock uit voor de INEOS Grenadiers. Na een goed seizoensbegin met ereplaatsen in: Kuurne-Brussel-Kuurne en Strade Bianche won hij op 14 april de Brabantse Pijl voor Wout Van Aert. Vier dagen later tijdens de Amstel Gold Race werd Pidcock nipt tweede. In een millimetersprint verloor hij van Wout Van Aert. Het volgende doel van Pidcock was de cross-country mountainbike wedstrijd op de Olympische spelen in Japan. Eind mei wist hij zich onder meer dankzij winst in de wereldbeker van Nové Město als enige Brit te kwalificeren voor de spelen. Ondanks zijn verstoorde voorbereiding door een sleutelbreenbreuk begin juni 2021, wist Pidcock op 26 juli de gouden medaille te veroveren. [4]
Een volgende mijlpaal bereikte Pidcock begin 2022. In Fayetteville slaagde hij er in om als eerste Brit ooit wereldkampioen veldrijden te worden.[5] Op 14 juli 2022 kwam hij solo over de meet op Alpe d'Huez als winnaar van de koninginnenrit van de Ronde van Frankrijk.[6]
Palmares
Mountainbiken
Overwinningen
| Seizoen | Wereldbeker cross-country |
Wereldbeker short-track |
Bestand:Olympic rings with white rims.svg OS |
 WK |
Europese kampioenstrui EK |
Britse kampioenstrui BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Junioren | ||||||||
| 2017 | NVT | DNS | DNS | 5e | 0 | |||
| Beloften | ||||||||
| 2019 | NVT | DNS | DNS | 
|
1 | |||
| 2020 | Nové Město I, Nové Město II | NVT | ↑
|
DNS | NVT | Alpe d'Huez | 4 | |
| Elite | ||||||||
| 2020 | NVT | NVT | NVT | NVT | 3e, 4e en 5e rit Transmaurienne Vaunoise | 3 | ||
| 2021 | Nové Město | ↑
|
DNS | DNS | DNS | Leukerbad | 3 | |
| 2022 | Albstadt, Nové Město | NVT | 4e | ↑
|
DNS | 3 | ||
| 2023 | Nové Město | Nové Město | NVT | Chur | 3 | |||
| Totaal | 4 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 5 | 11 |
Erelijst
| Seizoen | Wereldbeker | UCI | OS | WK | EK | BK | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2020 | NVT | 29e | NVT | NVT | NVT | NVT | ||
| 2021 | 18e | 24e | ↑
|
DNS | DNS | DNS | ||
| 2022 | 24e | 28e | NVT | 4e | ↑
|
DNS | ||
| Totaal | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | ||
Veldrijden
Overwinningen
| Seizoen | Wereldbeker | Superprestige | X2O Trofee | WK
|
EK Europeese kampioenstrui |
BK Britse kampioenstrui |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Junioren | ||||||||
| 2015-2016 | 5e | 8e | DNF | 0 | ||||
| 2016-2017 | Namen, Hoogerheide | Zonhoven | Hamme | ↑
|
↑
|
|
Kruibeke, Hasselt, Hulst | 10 |
| Totaal | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | 10 |
| Beloften | ||||||||
| 2017-2018 | Koksijde, Bogense, Namen, Zolder eindklassement | Boom, Gavere, Diegem, Middelkerke | Oudenaarde | 15e |  ↑
|
|
10 | |
| 2018-2019 | Tabor, Koksijde, Namen, Pontchâteau eindklassement | Boom, Gavere, Zonhoven, Diegem, Middelkerke eindklassement | Lille | ↑
|
↑
|
|
13 | |
| 2019-2020 | Gieten, Boom, Gavere, Ruddervoorde, Zonhoven, Diegem, Middelkerke eindklassement | NVT | NVT | NVT | 7 | |||
| Totaal | 8 ( 2x eindklassement ) | 16 ( 2x eindklassement ) | 2 | 1 | 1 | 2 | 0 | 30 |
| Elite | ||||||||
| 2017-2018 | NVT | NVT | NVT | Abergavenny | 1 | |||
| 2018-2019 | NVT | NVT |
|
1 | ||||
| 2019-2020 | ↑
|
8e |
|
1 | ||||
| 2020-2021 | Gavere | 4e | DNS | NVT | 1 | |||
| 2021-2022 | Rucphen, Hulst | ↑
|
DNS | DNS | Gullegem | 4 | ||
| 2022-2023 | Boom | Kortrijk | DNS | 2 | ||||
| Totaal | 2 | 2 | 1 | 1 | 0 | 2 | 2 | 10 |
Erelijst
| Seizoen | Wereldbeker | Superprestige | Trofee | UCI | WK | EK | BK | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2018–2019 | NVT | 12e | NVT | 12e | NVT | NVT |
| ||
| 2019–2020 | 20e | 6e | 12e | 9e | ↑
|
8e |
| ||
| 2020–2021 | 7e | 11e | 13e | 10e | 4e | DNS | NVT | ||
| 2021–2022 | 11e | 11e | 12e | 7e | ↑
|
DNS | DNS | ||
| Totaal | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | ||
Wegwielrennen
Jeugd
- 2016 - 1 zege
- La Philippe Gilbert
- 2017 - 5 zeges
- Le Pavé de Roubaix
- 2e etappe A Aubel-Thimister-La Gleize (ITT)
- 3e etappe GP Rüebliland (ITT)
- Eindklassement GP Rüebliland
- Bestand:Jersey rainbow chrono.svg Wereldkampioen tijdrijden, Junioren
- 2019 - 2 zeges
- 2e B Triptyque des Monts et Châteaux
- Parijs-Roubaix U23
- 2020 - 4 zeges
- 4e, 7e en 8e etappe Ronde van Italië voor beloften
- Eindklassement Ronde van Italië voor beloften
Elite
- 2019 - 2 zeges
- 2e etappe Ronde van de Elzas
- Eindklassement Ronde van de Elzas
- 2021 - 1 zege
- Brabantse Pijl
- 2022 - 1 zege
- 12e etappe Ronde van Frankrijk
- Puntenklassement Ronde van Groot-Brittannië
- 2023 - 2 zeges
- 4e etappe Ronde van de Algarve
- Strade Bianche
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
Trivia
- Pidcock wordt sinds 2017 begeleid door de Belgische trainer en mentor Kurt Bogaerts.
Ploegen
- 2017-2018 –
Telenet-Fidea Lions (veldrijden) - 2018 –
Team Wiggins (wegwielrennen) - 2018-2019 – TP Racing (veldrijden)
- 2019 – Wiggins Le Col (wegwielrennen)
- 2019-2020 – Trinity Racing (veldrijden)
- 2020 – Trinity Racing (wegwielrennen + mountainbiken)
- 2021 – INEOS Grenadiers (per 1 maart) (wegwielrennen + mountainbike + veldrijden)
- 2022 – INEOS Grenadiers (wegwielrennen + mountainbike + veldrijden)
- 2023 – INEOS Grenadiers
.png){kind=small}
.jpg){kind=link}
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Olympisch kampioen |  |
|---|
|
Sjabloon:Navigatie olympisch kampioen/wielrennen mountainbike mannen |
Voorganger: Mathieu van der Poel 2021 |
Wereldkampioen veldrijden Tom Pidcock 2022 |
Opvolger: Mathieu van der Poel 2023 |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Thomas Pidcock op Wikimedia Commons.