Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nico Lenny
Nico Lenssens (Gent, 16 november 1984 - aldaar, 13 november 2017[1]), bekend onder de naam Nico Lenny, was een zanger, acteur, auteur, revue en visuele act artiest.
Biografie
Nico zat al op de eerste rij bij de optredens van pa Bert. Hij wilde òòk “Gaston Berghmans” en “Leo Martin” zijn, bij wie hij op schoot zat na afloop en alsook bij o.a de Gentse revue artiesten “Pat Remue”en” Fred Geirnaert” enz… al die artiesten die pa begeleidde.
Juli 1999 was Nico optredend lid van vzw.3 dekkerproducties tijdens de Gentse feesten.
Van 2000 tot 2003 volgde hij in Oostende een opleiding revue en variété aan de Showbizzschool. Hij kreeg les van leraar acteur “Frank Dingenen”, schreef met “Dingenen” een grote Sinterklaasshow als eindwerk en op TV Ketnet zonden ze er een stukje van uit. Na zijn studies in Oostende kon Nico beginnen werken van 2003 tot 2009 voor Studio 100 en in Plopsaland De Panne als animator en figurentheaterspeler. Zes jaar kroop hij in een dik schuimen pak. Mocht Kabouter Kwebbel doen en Berend Brokkenpap, omdat hij zo klein was van gestalte. Hij speelde ook de Circus directeur van de grote Boemba shows, en deelde het podium met de échte Plop Kabouters tijdens hun tien jarig bestaan en dit als “Bakkertje Bart”. Zijn allerbeste vriend werd “Aimé Antoni”, de échte Kabouter Klus. Hij bleef tot 2010 werken voor het productiehuis Studio 100 in Schelle. Na Plopsa werd Nico opwarmer voor andermans publiek. Alsook elk jaar was hij de ster met een eigen revue programma op zijn Gentse Feesten, want dat waren de tien hoogdagen voor hem. Eén groot showbeest in een minilijfje.
In 2009 regisseerde en speelde hij zelf in “10 jaar Nico Lenny” op de Gentse feesten.
In 2011 ging hij van start met zijn eigen revues “De Nico Lenny Show” tijdens de Gentse Feesten samen met vader “Bert Lenny” en tal van jong en nieuw Gents talent. Ook in dat jaar werd zijn dochter geboren “Liesje Lenssens”.
In 2013 richtte Nico samen met “Noël Fack” van vzw.3 dekkerproducties een jongerenproject op “De Seene” binnen de Gentse volksmuziek, waarmee Nico vanaf 2014 de artistieke directeur werd. Nico was ook de showman bij uitstek bij vaders groep “de lennys”.
De naam “Rico Tico de Clown” gebruikte hij voor zijn kinderanimatie shows en later kreeg hij de kans om zijn clownesk op te voeren tussen de echte circusartiesten bij het echte circus “Bavaria”. Drie weken voor zijn dood ging hij nog op bezoek bij zijn grote voorbeelden “Bassie en Adriaan” die, alweer, ook echte vrienden waren geworden. Hij was ook de enige revue artiest uit ons klein Belgen landje die bij zijn groot Nederlands idool “André Van Duin” in de kleedkamer en achter de bühne mocht voor zijn als die in Vlaanderen was. Hij en André, zij verstonden mekaar en waren beiden een kwetsbare ziel.[bron?]
Nico had een magazijn vol kostuums en zelfgemaakte pruiken, kisten vol decors en zotte attributen. Als hij, mannetje van 1.60 meter, zich optooide werd hij eender welke grote ster.
De televisie haalde hij drie keer bij ”Manneke Paul”, met “Paul de Leeuw” op “VTM”. Als Kerstman, met zijn kerstact met de grote struisvogel die hij kreeg van zijn leraar “Wim Quirynen” en één keer met zijn pa Bert. Ze hadden net hun moeder en echtgenote begraven, maar alweer: “The show must go on !”.
In 2016 was Nico presentator bij de “Melando’s” een accordeon duo. Daar presenteerde hij “Muziekantenstad” een show vol bekende en gekende artiesten. Nico werd een van de grootste, zeker de jongste in zijn genre als revue artiest.[bron?]
Nico Lenny overleed op 13 november 2017. Zijn vader begroef zijn zoon op het kerkhof Campo Santo te Sint Amandsberg Gent tussen de beroemdheden van Gent. “Nico verdient dit!” zei hij.[bron?] 2018 verscheen een DVD met een overzicht van Nico's carrière.
Bronnen, noten en/of referenties |