Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Louis van Paridon
Louis van Paridon | ||
Louis van Paridon met filmcamera Paillard | ||
Louis van Paridon met filmcamera Paillard | ||
Algemene informatie | ||
Geboren | 28 februari 1922 | |
Geboorteplaats | Amsterdam | |
Overleden | 3 januari 2016 | |
Overlijdensplaats | Veghel | |
Beroep(en) | fotograaf | |
Informatie over Louis van Paridon bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie |
Ludovicus Petrus (Louis) van Paridon (Amsterdam, 28 februari 1922 – Veghel, 3 januari 2016) was een Nederlands fotograaf.
Carrière
Louis van Paridon was een zoon van beeldenmaker Pieter van Paridon en Maris Louisa van Dijk en was een broer van de toneelspeler Egbert van Paridon, die hem introduceerde in de theaterwereld. Louis was het negende kind uit het katholieke gezin van elf. Hij volgde voor de Tweede Wereldoorlog op zestienjarige leeftijd de beroepsopleiding schilderen op de Nijverheidsschool Don Bosco in Amsterdam.
Om aan de Arbeitseinsatz van de Duitse bezetter te ontkomen, vertrok Louis als landarbeider naar een Noord-Brabantse boerderij. Hij kwam terecht in de omgeving van Helvoirt. Het boerenleven maakte grote indruk op zijn latere leven. Na de oorlog bekwaamde hij zich in 1947 als laborant en leerling-fotograaf bij het R.K. Fotopersbureau Het Zuiden in 's-Hertogenbosch. Van Paridon vestigde zich op 26 juni 1950 als zelfstandig fotograaf in Amsterdam en legde aanvankelijk het dagelijkse katholieke leven vast. Dat zorgde ervoor dat hij een groot netwerk opbouwde met katholieke oganisaties, zoals de Katholieke Arbeidersbeweging en Pax Chisti. Hij maakte reportages onder meer van de pelgrimage naar Lourdes en reizen naar Spanje en Italië.
Vooral door zijn werk bij de televisieomroepen AVRO en KRO kreeg hij vele beroemdheden voor de lens zoals Toon Hermans, Willeke Alberti, Harry Mulish en Simon Vestdijk. Zijn foto's werden gepubliceerd in kranten (De Tijd) en tijdschriften (Katholieke Illustratie, Televizier). Zijn zwart-wit foto's blinken volgens de journalist Loek Hieselaar - net als Van Paridon werkzaam bij het dagblad De Tijd - uit 'door hun Rembrandteske licht-donker werking'. Van Paridon stopte eind jaren zestig met fotografie en trok zich terug op zijn in 1960 aangekochte Brabantse boerderij in Heeswijk-Dinther.
Zijn werk is herontdekt door het Katholiek Documentatie Centrum (KDC) van de Radbouduniversiteit in Nijmegen dat in 2017 een expositie over zijn werk inrichtte. Het KDC digitaliseert sindsdien zijn omvangrijke zwart-wit oeuvre. In 2019 verscheen bij uitgeverij Joh. Enschedé Amsterdam een monumentaal boek over zijn werk en leven van Van Paridon.
Het KDC en het Nationaal Archief (Spaarnestad Photo) bewaren zijn omvangrijk foto-archief als belangrijk cultureel erfgoed. Kenners noemen Van Paridon een van de beste fotografen van de jaren vijftig en zestig in Nederland. Het fotopersbureau Hollandse Hoogte (onderdeel van het ANP) heeft meer dan duizend kleurendia's van Van Paridon opgenomen in de historische collectie. Zijn foto's van het deels verdwenen rijke Roomse Leven zijn als 'geschiedschrijving in beelden' vanuit historisch oogpunt van groot belang. Met het werk van tijdgenoten van vergelijkbaar niveau als Ed van der Elsken, Cas Oorthuys, Ben van Meerendonk, Kees Scherer en Maria Austria geven de foto's van Van Paridon, niet alleen van bekend persoonlijkheden als de jonge Johan Cruijff, Ard Schenk, Ko van Dijk, Ank van der Moer, Bernard Haitink en Mies Bouwman, maar ook het Amsterdamse straatleven, een imponerend en nostalgisch beeld van de jaren zestig van de vorige eeuw.
Literatuur
- Hollandse helden in de jaren 60. Het kleurenarchief van Louis van Paridon. Samenstelling Rianne van Dijck, teksten van onder meer Wilfried de Jong, Robbert Ammerlaan, Annegreet van Bergen, Auke Kok, Jan Mulder en Annemarie Oster. Uitgeverij Joh. Enschedé Amsterdam, 2019. ISBN 9789082471793.[1]
- De best verzorgde vijftig boeken van het jaar 1959. Uitgave van de Vereniging tot Bevorddering van de Belangen des Boekhandels, Amsterdam (1960). Foto's van Louis van Paridon, Carel Blazer, Cas Oorthuys, Ed van der Elsken e.a.
- Dag Amsterdam. Uitgave van Stedelijk Museum/Het Parool Amsterdam (1961). Tekst: Han Hoekstra. Foto's Louis van Paridon, Kees Scherer, Cas Oorthuys, Aart Klein e.a.
- De kerk gaat uit. Familie-album van een halve eeuw Katholiek leven in Nederland. Uitgeverij Anbo, Bilthoven (1973). Tekst: Michel van der Plas/Jan Roes. Foto's Louis van Paridon, Martien Coppens, Daniël Koning e.a.
- Memoriale. Een eeuw Katholiek leven in Nederland. Uitgeverij Waanders, Zwolle (1996). Foto's Louis van Paridon, Martien Coppens, Cas Oorthuys e.a.
Externe links
- Bericht Brabants Dagblad over overlijden;
- Louis van Paridon, profiel RKD.
- KDC fototentoonstelling Louis van Paridon met uitgave van een brochure.
Referenties
|