Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ernst Verduin
Ernst Verduin (Amsterdam, 22 juni 1927 – december 2021) was een Nederlands overlevende van Auschwitz en verschillende andere concentratiekampen.
In 1943 werd hij met zijn oudere zus Wanda, vader en moeder opgepakt en naar kamp Vught gebracht. Van daaruit werd hij later naar Auschwitz getransporteerd.
Diegenen die niet oud genoeg waren om te kunnen werken, kwamen meteen naar de gaskamer. Op zestienjarige leeftijd kwam Ernst in de rij voor de gaskamers terecht, maar hij slaagde erin om naar de rij van de dwangarbeiders te glippen. Hij werkte als tuinier in de moestuin van de SS en als bouwvakker bij de aanleg van een waterzuiveringsinstallatie voor het concentratiekamp.
Later was hij zo ernstig ziek wegens tyfus dat hij in een coma geraakte. Omdat het hoofd van de ziekenbarak, een Pools-Joodse medegevangene, hem ’overleden’ verklaarde, slaagde hij er alsnog in de laatste weken van Auschwitz te overleven.
Toen het Rode Leger naderde, werden het kamp ontruimd en vele gevangenen werden op een dodenmars gezet van 60 kilometer, richting Buchenwald. In Buchenwald beweerde Verduin dat hij geen Jood is. Men geloofde hem wanneer hij kon aantonen dat hij niet besneden is en hij en mocht naar de Nederlandse barak van niet-Joodse gevangenen. Op 11 april werd het kamp Buchenwald door de Amerikanen bevrijd.
Zijn vader overleed op 15 november 1943 in Auschwitz en zijn zus op 15 februari 1944, eveneens in Auschwitz. Over zijn moeder kwam hij te weten dat deze zich na de oorlog in Zweden bevond.
Verduin vertelde zijn ervaringen over de oorlog nog tot op hoge leeftijd op middelbare scholen nog zijn verhaal over de oorlog.