Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Theodor Busse

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 3 dec 2021 om 23:08 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Theodor_Busse&oldid=60380559 -1- Bigeshjen 19 nov 2021 vert ENWP)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ernst Hermann August Theodor Busse (15 december 1897 - 21 oktober 1986) was een Duits officier tijdens de Eerste Wereldoorlog en Tweede Wereldoorlog. Hij was commandant van het 9e leger tijdens de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog en verdedigde Berlijn tijdens de Slag om Berlijn.

Voor de Tweede Wereldoorlog

Busse was geboren op 15 december 1897 in Frankfurt an der Oder. Hij ging in 1915 als cadet in het Duitse leger en in February 1917 was hij klaar. Hij had ook een paar medailles hier voor gekregen zoals de Ridderkruis met zwaarden van de Hohenzollern Order. Na de Eerste Wereldoorlog, was hij één van de tweeduizend officieren geaccepteerd in de nieuwe gevormde Reichswehr.

De Tweede Wereldoorlog

Busse was in april 1939 een staf officier en bereidde een training voor dat was goedgekeurd bij de hoofd van de generale staf in augustus van dat jaar. Tijdens 1940 en 1942 diende hij als hoofd van operaties naar generaal Erich von Manstein in het 11e leger. Van 1943 tot en met 1944 was Busse hoofd van staf van Heeresgruppe Süd. hij kreeg de Ridder kruis van het IJzeren kruis op 30 januari 1944 voor het dienen van Heeresgruppe Süd. Hij was een korte tijd in de reserve maar werd toen generaal officier gemaakt van de Duitse 121e infanterie divisie. In July 1944 commandeerde hij een andere leger korps. Busse werd commandant van het 9e leger op 21 januari, 1945.


Tijdens de laatste 5 maanden van de oorlog, commandeerde Busse het 9e leger, wat deelnam van Heeresgruppe Vistula. Terwijl de Sovjets avanceerde richting Berlijn, verdedigde Busse de hoofdstad van Nazi Duitsland. In april 1945 werd Busse's 9e leger afgesneden van de flanken en bijna helemaal omcirkeld. Generaal Gotthard Heinrici probeerde Busse meerdere malen over te halen om terug te trekken maar Busse zei dat hij wachtte op een direct bevel van Adolf Hitler hemzelf. Op een gegeven moment werd Busse's 9e leger helemaal omcirkeld door het Rode leger. Busse's leger werd toen helemaal omsingeld en vernietigd. Overige soldaten van het 9e leger konden west ontsnappen naar Walther Wencks 12e leger en terugtrekken naar de Elbe en overgeven tussen 4 mei en 7 mei.[1]

Na de Oorlog.

Theodor Busse werd een krijgsgevangen en na zijn vrijlating had hij aan meerdere boeken gewerkt en werd hij de directeur van burger verdediging van West-Berlijn.

Medailles

·Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 30 januari 1944 (Nr 2611) voor het dienen van Heeresgruppe Süd.

·1939 Gesp op de IJzeren Kruis

· Tweede klas op de 27e van mei 1940

·Eerste klas op de 30e van mei 1940

·Duitse kruis in het Goud op 24 mei 1942 als Oberst im generalstab in AOK 11

·Ehrenkreuz für Frontkämpfer op de 5e van december, 1934

·Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland

  1. º (nl) De slag om Halbe. www.liberationroute.com Geraadpleegd op 2021-11-19