Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dune (roman)
Dune | ||
Oorspronkelijke titel | ||
Auteur(s) | Frank Herbert | |
Kaftontwerper | John Schoenherr | |
Land | Verenigde Staten | |
Oorspronkelijke taal | Engels | |
Reeks/serie | ||
Genre | Science fiction | |
Oorspronkelijke uitgever | Chilton Books | |
Oorspronkelijk uitgegeven | Augustus 1965 | |
Medium | Hardcover & paperback | |
Pagina's | 412 | |
Vervolg | Dune Messiah |
Dune is een sciencefictionroman van de Amerikaanse auteur Frank Herbert, oorspronkelijk gepubliceerd in 1965 als twee afzonderlijke vervolgverhalen in het tijdschrift Analog. Het sloot aan bij Roger Zelazny's This Immortal voor de Hugo Award in 1966, [1] en het won de Nebula Award voor beste roman. [2] Het is het eerste deel van de Dune-saga.[3]
Dune speelt zich af in de verre toekomst, in een feodale interstellaire samenleving waarin verschillende adellijke huizen planetaire leengoederen beheersen. Het boek vertelt het verhaal van de jonge Paul Atreides, wiens familie het rentmeesterschap van de planeet Arrakis aanvaardt. Hoewel de planeet een onherbergzame en dunbevolkte woestenij is, is het tegelijkertijd de enige bron van wat men 'melange' noemt, een kruid dat het leven verlengt en de mentale vermogens en vitaliteit verbetert. Melange is ook nodig om in de ruimte te navigeren. Zulke ruimtenavigatie vereist een soort multidimensionaal bewustzijn en vooruitziende blik, die alleen kan worden verkregen door dit kruid. [4] Aangezien melange alleen op Arrakis kan worden geproduceerd, is de controle over de planeet dus een felbegeerde en gevaarlijke onderneming. Het verhaal onderzoekt de relaties tussen politiek, religie, ecologie, technologie en menselijke emotie. Ondertussen strijden de facties van het rijk met elkaar om de controle over Arrakis en zijn specerijen.[5]
Tussen 1969 en 1985 bracht Herbert vijf vervolgwerken uit: Dune Messiah, Children of Dune, God Emperor of Dune, Heretics of Dune en Chapterhouse: Dune.
Adaptaties en verfilmingen van de roman zijn notoir moeilijk en ingewikkeld gebleken. In de jaren zeventig probeerde cultfilmmaker Alejandro Jodorowsky de roman te verfilmen. Na bijna drie jaar in ontwikkeling te zijn geweest werd het project geannuleerd omdat het benodigde budget alsmaar bleef groeien. In 1984 kwam de door David Lynch geregisseerde film Dune uit in de bioscopen, en deze ontving voornamelijk negatieve reacties. Een derde verfilming, geregisseerd door Denis Villeneuve, werd uitgebracht op 3 september 2021. Ook werd het boek in 2000 uitgegeven in de vorm van de Sci-Fi Channel-miniserie Frank Herbert's Dune, en in 2003 kwam het vervolg Frank Herbert's Children of Dune, welke de gebeurtenissen van Dune Messiah en Children of Dune combineert. Tevens volgden een reeks computerspellen, een bordspel, liedjes, en een reeks follow-ups, waaronder prequels en sequels, die mede werden geschreven door Kevin J. Anderson en de zoon van de auteur, Brian Herbert, vanaf 1999.[6]
Sinds 2009 zijn de namen van planeten uit de Dune- romans overgenomen voor de werkelijke (non-fictieve) nomenclatuur van vlaktes en andere kenmerken op Titan, de maan van Saturnus. [7] [8] [9]
Bronnen, noten en/of referenties
|