Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pauline van Till
Pauline Louise barones van Till (Den Haag, 25 juli 1944 - Den Haag, 27 juli 2020)[1][2] was de eerste vrouwelijke caddie - assistente van een golfspeler - bij wedstrijden van de Europese PGA Tour.
Pauline van Till was de oudste dochter van J C C baron van Till (1900-1977) en H A H barones van Till- barones d’Aulnis de Bourouill (1920-1997). Ze ging naar de Haagsche Schoolvereeniging en het Vrijzinnig-Christelijk Lyceum. Op negentienjarige leeftijd trouwde zij met Michael Philipse[3], wiens vader Adriaan Hendrik Philipse toen ambassadeur in Beiroet en Damascus was. Ze woonden in Naarden en Bussum en kregen drie kinderen. In 1985 verhuisden ze naar Den Haag.
Caddie
Van Till was lid van de Hilversumsche Golf Club van 1968-1985. Toen ze in Den Haag woonde, werd zij lid van Golfclub Broekpolder (1985-1990), waar zij handicap 8 haalde, en daarna van de Rijswijkse Golfclub.
Het jaar dat zij met golf begon was ook een jaar dat het Dutch Open op de Hilversumsche Golf werd gespeeld. In die tijd reisden slechts een twintigtal caddies met de Tour mee, dus er werden ruim 100 caddies lokaal gezocht. Zij bood zich aan, net als veel andere leden. Toen de Europese Tour in 1972 werd opgericht, steeg het prijzengeld en het aantal meereizende caddies. Vanaf 1976 caddiede ze ieder jaar op het Swiss Open en daar werd ze gevraagd om ook naar het Benson & Hedges Festival in Fulford te komen. Daarna ging ze steeds vaker naar de buitenlandse toernooien.[4][5]
Ze was op de Tour onder meer de caddie voor Chris van der Velde, Jesús Arruti, Alberto Binaghi, Santiago Luna, David Jones en Ian Palmer, die de Johnnie Walker Classic in Bangkok in 1992 met haar won.
In Nederland werkte ze regelmatig voor Wilfred Lemmens, Roel Timmermans en Dick Dekker. Ze was verscheidene malen caddie van een winnaar, onder meer van Michael Vogel (NK Strokeplay 1990), Jonas Saxton (NK Matchplay 1991) en Constant Smits van Waesberghe. Ook ging zij als caddie met het Nederlandse team mee naar de Alfred Dunhill Cup in 1991 in Hongkong en de World Cup in 1992 op La Moraleja Golf bij Madrid.
Stippentruus
Nadat Van Till als Tourcaddie met de bijnaam 'Dutchess' was getooid, werd ze in België ook 'Stippentruus' genoemd. Voor het maken van baanboekjes, die informatie verschaffen over de golfbaan, zette ze namelijk stippen op de baan als referentiepunten. De boekjes maakte ze onder meer voor wedstrijden van de Europese PGA Tour, een taak die ze overnam van Ian Wright (caddie van Severiano Ballesteros) en voor de PGA toernooien in Nederland.
Eind 1992 stopte Van Till als caddie.
Andere functies
Van 1993-1996 was zij de secretaresse van David Miers, de Britse ambassadeur in Den Haag. Daarna werd zij secretaris van de Algemene Vereniging voor Natuurbescherming voor ’s-Gravenhage e.o. (AVN), die toen nog 11.000 leden had. In 1991 vierde de AVN haar 75-jarig bestaan met een symposium in de Nieuwe Kerk. Van 2004-2012 (vanaf 2007 tot 2011 als voorzitter) zat zij in het bestuur van de BewonersBelangen Monchyplein (BBM), de bewonersvereniging van het Burgemeester De Monchyplein.
Externe link
- Thisisgolf.nl 2010
- Wijkkrant Archipel & Willemspark juni 2009
- (en) NRC NRC.nl, 8 april 2010 - Caddies emerge from golfers' long shadows (http://web.archive.org/)
- (en) David Miers
- Delpher, kranten met Van Till
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- NRC - Als eerste vrouwelijke caddie begeleidde Pauline van Till topgolfers op de Europese Tour. (1 september 2012)
- Kopie van rouwadvertentie (archive):Kopie van rouwadvertentie
- Golf Weekly, 2010 nr. 15, p. 10-13
- GOLFjournaal, 1989 nr. 4, p. 74-76