Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bladgoud

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 19 sep 2009 om 10:36
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Een beeld van een beroemde monnik in het
Wat Indrawihan in Bangkok,
waarop mensen zelfgekochte stukjes bladgoud
kunnen bevestigen, ter offering (verering).

Bladgoud is goud dat tot een dikte van 0,0001 mm is geplet waarbij het hameren grotendeels nog steeds handmatig gebeurt. Bladgoud wordt gebruikt om allerhande voorwerpen van een gouden uiterlijk te voorzien, zoals meubilair, schilderijlijsten, beelden en ook deurposten, raamkozijnen, ornamenten en daken. Tegenwoordig mag de techniek zich weer om een groeiende populariteit verheugen.

Toepassingen uit het verleden

Veel oude beschavingen zoals de Romeinen en Vikingen maakten al gebruik van deze techniek. Zo waren Vikingschepen vaak met bladgoud bedekt. Dit was een dure techniek aangezien het bladgoud toen nog minstens een millimeter dik was. Dunner lukte in die tijd gewoon nog niet. Ook in middeleeuwse boeken zijn met bladgoud bewerkte afbeeldingen te vinden. De Kyaiktiyo Pagode in Myanmar, die zo rond de 12e eeuw werd geplaatst, staat zelfs op een verguld rotsblok. Veel oude voorwerpen zijn in de loop van de eeuwen van hun gouden jasje ontdaan door rovers die het goud goed konden gebruiken.

Productie

Om een metalen bladen van een micrometer dik te produceren is een legering met een hoge vervormbaarheid nodig. Bladgoud bestaat meestal uit een legering met een of meer andere metalen zoals titanium, zilver en koper. Een stuk goud wordt net zo lang gewalst, of in sommige gevallen handmatig gehamerd, dat een dun blad overblijft. Dit blad wordt vervolgens in stukken gesneden. Één kilogram goud kan zo dun worden gewalst dat het een oppervlakte krijgt van twee tennisvelden (500 m2).

Aanbrengen

Om het bladgoud goed te hanteren (zorgen dat het niet scheurt), is een zeer verfijnde techniek vereist met behulp van een zogenaamd goudkussen (liefst met kap), een goudmes, een goudaanlegger (om het goud mee op te pakken) en een goudstoffer om het goud goed aan te drukken en overtollig goud te verwijderen.

Culinaire toepassingen

Bladgoud wordt ook in de keuken gebruikt. Zo kunnen taarten en toetjes met bladgoud worden bedekt. Danziger Goldwasser is een likeur met stukjes bladgoud erin.

Externe link

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Gold leaf op Wikimedia Commons