Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Adriaan Feij
MEE BEZIG
Adriaan Johannes Feij of Fey (1895 - ) was een Nederlandse communistische terrorist.
Levensloop
Feij was van 1931 tot 1934 in Rotterdam organisatiesecretaris voor de Communistische Partij van Nederland. Tevens zetelde hij in het lokale werklozencomité.[1]
Feij werd gerecruteerd in de sabotageorganisatie opgericht door Ernst Wollweber, met als Nederlandse leider Joseph Rimbertus Schaap die hem gelasten personen te rekruteren die konden instaan voor contacten met de buurlanden, Noord-Frankrijk en Scandinavië. Ook hielp hij Karl Bargstädt, het hoofd van de paramilitaire Duitse Roter Frontkämpferbund naar Nederland uit te wijken.
Eind 1936 vond een overleg plaats tussen Feij, Alfons Fictels, Schaap en Wollweber waarin Fictels opriep sabotagedaden te plegen tegen Duitse, Italiaanse en Japanse schepen. Hoewel vanuit antifascistisch oogpunt kan begrepen worden dat Duitse en Italiaanse doelwitten werden gezocht, is veel minder duidelijk waarom ook Japan, op dat ogenblik nog geen partner van Nazi-Duitsland werd geviseerd, tenzij er vanuit wordt gegaan dat Japan een rivaal was van de communistische Sovjet-Unie.
In maart en april 1937 trok Feij tevergeefs met ondersteuning van Schaap en Bargstädt naar Hamburg om nieuwe verbindingspersonen te recruteren.
Feij en Schaap recruteerden in Nederland Willem van Vreeswijk, [[Jan van den Hoonaard], Rudolf Vogelzang, Jan Hoorn en Jan van Schaik. Van den Hoonard bracht Feij in 1936 in contact met een aantal Duitse anti-fascisten, Feij bracht Vand en Hoonard op zijn beurt in 1937 in contact met Schaap.
Feij contacteerde matroos Willem van Vreeswijk om verbinding te maken met Scandinavië en om pakjes te smokkelen. Op 23 augustus 1937 ontving Feij op die manier dynamiet. Het overige deel van het dynamiet moest worden opgehaald door Jan van den Hoonaard die echter werd gearresteerd en daaropvolgend werd veroordeeld.
Feij en Hoorn maakten een brandbom die ze verstuurden naar het fictieve Italiaanse schip Alfredo Oriani. De aanslag mislukte en de betrokkenen kregen bezoek van Schaap en Wollweber die benadrukten dat de volgende aanslagen professioneler moesten, waarbij ook Japanse schepen moesten worden aangevallen.
In oktober 1937 werd Feij aan de Nederlands-Belgische grens gearresteerd terwijl hij in het bezit was van springstof, waarop de organisatie snel de overige springstof in veiligheid bracht en Jan Hoorn op non-actief plaatste. Ook Feij werd opzijgeschoven omdat hij verbrand was.
Vlak voor de Duitse inval in Nederland sloot de Nederlandse overheid in Fort Prins Frederik Feij en 20 'staatsgevaarlijke' individuen op, zowel van linkse als rechtse signatuur.[2]Feij was echter al in 1939, dus voor de oorlog, op de radar gekomen van de Sipo-SD.
In mei 1940 werden de 21 gevangenen naar Calais overgebracht waar ze na de Duitse zege werden ze op 26 mei 1940 overgedragen aan de Gestapo. De communisten Feij, Van den Hoonaard en Johannes Proost werden naar Hamburg overgebracht en kwamen in handen van Kraus terecht. Feij begon snel met de Duitsers mee te werken en kwam in september 1940 met Kraus naar Rotterdam, waardoor de Nederlandse leden van de Wollweber-groep snel werden gearresteerd.
| Bronnen, noten en/of referenties
|