Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Middelengels

Uit Wikisage
Versie door Jules (overleg | bijdragen) op 12 mei 2020 om 14:33
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het Middelengels is een oude versie van de Engelse taal die tussen de Normandische invasie in 1066 en tot het einde van de 15e eeuw werd gesproken. Het Middelengels is de basis voor de tegenwoordige Engelse taal en ontwikkelde zich uit het Oudengels. De uitspraak was geheel anders (het kwam meer overeen met de schrijftaal), en het had ook nog 4 naamvallen.

Het verdween langzamerhand toen de Chancery Standard, de Londense versie van de taal, in de jaren rond 1470 opkwam. Dit kwam deels doordat de drukmachine ook in Engeland was geïntroduceerd. Hierdoor werd de schrijftaal meer en meer gestandaardiseerd.

Voorbeeld

Een fragment uit de 'General Prologue' van Geoffrey Chaucers 'The Canterbury Tales' (1380-1400):

Middelengels
Whan that Aprill with his shoures sote
The droghte of Marche hath perced to the rote,
And bathed euery veyne in swich licour,
Of which vertu engendred is the flour;
Whan Zephirus eek with his swete breeth
Inspired hath in euery holt and heeth
The tendre croppes, and the yonge sonne
Hath in the Ram his halfe course yronne,
And smale fowles maken melodye,
That slepen al the niȝt with open ye—
So priketh hem Nature in hir corages—
Than longen folk to goon on pilgrimages,
And palmeres for to seken straunge strondes,
To ferne halwes, couthe in sondry londes;
And specially, from euery shires ende
Of Engelond to Caunterbury they wende,
The holy blissful martir for to seke,
That hem hath holpen, whan that they were seke.
Modern Engels
When April with its sweet showers
has pierced the drought of March to the root,
and bathed every vein in such liquor
from whose power the flower is engendered;
when Zephyr [the west wind] also, with his sweet breath
has blown [into life] in every wood and heath
the tender crops, and the young sun
has run his half-course in the sign of the Ram [Aries],
and small fowls make melody,
who sleep all night with open eye
- so Nature stimulates them in their hearts
- THEN people long to go on pilgrimages,
and palmers [pilgrims carrying palm leaves] to seek strange strands [coastlines],
to far [distant] saints [holy places], known in various lands;
and specially, from every shire's end [from every county]
in England, to Canterbury they wend [go; went comes from "wend"],
to seek the holy blissful martyr [Thomas à Becket]
who helped them when they were sick.
 
rel=nofollow