Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Thomas Gunzig

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 1 mei 2020 om 18:39
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Thomas Gunzig (Brussel, 7 september 1970) is een Belgisch Franstalig schrijver die bekend staat om zijn zwarte humor.

Biografie

Gunzig groeide op in Brussel als zoon van de kosmoloog Edgard Gunzig en kleinzoon van de Joods-communistische zionisten Jacob Gunzig (overleden tijdens de holocaust) en Rachel Ekstejn . Zijn jeugd werd zwaar getekend door dyslexie en werd na een moeilijke schoolperiode licentiaat in de politieke wetenschappen. Hij werkte tien jaar als boekhandelaar in het centrum van Brussel (Tropismes) en doceerde daarna literatuur aan La Cambre en Saint Luc.

In 1993 debuteert hij als schrijver met enkele kortverhalen gebundeld in Situation instable penchant vers le mois d’août. Sinds 2006 vraagt de RTBF hem geregeld op antenne (radio en televisie) en schrijft hij ook voor de krant Le Soir.

Op 6 maart 2009 wilde hij de rechten op de bundel kortverhalen Carbowaterstoemp recupereren en de proceskosten vermijden. Hiertoe ging hij met zijn bruine gordel karate op de Foire du Livre de Bruxelles in duel met uitgever Luc Pire (rode gordel taekwondo) en won. In 2001 won hij de Prix Victor-Rossel met zijn debuutroman Mort d'un parfait bilingue. In 2003 won hij de Prix des Éditeurs voor zijn bundel kortverhalen Le plus petit zoo du monde waarin hij telkens een sympathiek dier opvoert dat ten onder gaat.

In 2013 en 2014 schreef hij samen met Jaco Van Dormael het script voor diens film Le Tout Nouveau Testament. Van het in 2019 uitgekomen album De Laatste Farao in de Blake en Mortimer reeks, verzorgde hij samen met Jaco Van Dormael het scenario. De tekeningen zijn van Francois Schuiten.

Gunzig heeft drie kinderen uit twee relaties.

Bibliografie (selectie)

  • 1993: Situation instable penchant vers le mois d’août
  • 2001: Mort d'un parfait bilingue
  • 2019: Feel good[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Michael Bellon. Het precaire schrijversbestaan van Thomas Gunzig. BRUZZ (19 oktober 2019) Geraadpleegd op 4 november 2019
rel=nofollow
rel=nofollow