Desmond Ford

Dr. Desmond Ford (Townsville, Queensland, Australië, 2 februari 1929 – Sunshine Coast, Queensland, 11 maart 2019) is een 20e-eeuwse Australische adventistische theoloog.

Leven

Desmond Ford werd geboren als zoon van Wilfred Ford en Lillian Simpson. Hij had een vier jaar oudere broer, Val. De familie Ford stamde af van boeren en veetelers van Engelse en Australische afkomst. Da voorouders van zijn moeder Simpson, stamden uit Engeland, Ierland en China. Desmonds ouders waren nominaal anglicaanse christenen, maar zijn vader was in de praktijk vrijwel atheïst; zijn moeder hield een religieuze schijn op. Wilfred moedigde zijn zoon aan om te lezen. Dit werd een levenslange obsessie voor de ’uitzonderlijk begaafde’ jongen.

Toen zijn moeder Lillian zwanger was, sprak een adventist met het gezin over gezonde voeding. In 1939 kreeg Desmond een bijbel, die hij in drie jaar uitlas. Al in zijn vroege leven stond Ford in contact met adventisten en andere christenen en verzamelde hij boeken over christelijke theologie en over de kwestie evolutie of schepping.

Desmond Ford werd in zijn tienerjaren gedoopt als een zevendedagsadventist, nadat hij Ellen G. White’s boek De grote strijd (The Great Controversy) had bestudeerd. Hij studeerde als religieus bedienaar aan Avondale College, een school van de zevendedagsadventisten bij Sydney, Australië. Hij behaalde twee PhD-graden: retoriek aan de Michigan State University en de tweede aan de Universiteit van Manchester in 1972 met The Abomination of Desolation in Biblical Eschatology. Van 1961 tot 1977 was hij hoofd van de theologische afdeling van Avondale College. Zijn studenten bewonderden zijn dynamische uitvoeringen.

Ford was een vooraanstaand tegenstander van de theologische richting van het ’perfectionisme’ binnen de kerk van de zevendedagsadventisten, en wel vooral de vorm van die leer zoals die werd onderwezen door Robert Brinsmead, een voormalig klasgenoot van Ford in Avondale.

In 1979 was hij professor aan het adventistische Pacific Union College in Angwin, Californië. Daar gaf hij een presentatie over de leer van het ’Onderzoekend Oordeel’: de adventistische zienswijze dat God sinds oktober 1844 de daden van de levenden en doden evalueert, en over de adventistische uitleg van de ’reiniging van heiligdom’ van Daniel 8:14, die een reden was aarom de vroege adventisten op het jaar 1844 kwamen.

Omdat Ford deze twee fundamenten in de adventistische leer tegensprak, werd hij uitgenodigd zijn standpunten voor een commissie toe te lichten. Hij werd uit zijn functie als predikant en hoogleraar gezet. Werkloos, besloot hij een eigen missie op te starten: Good News Unlimited.

De ontwikkelingen veroorzaakten heel wat controverse in de kerk, en vele predikanten verlieten de denominatie. Binnen de kerk had zijn visie ook invloed: de adventisten zouden meer de redding door geloof gaan beklemtonen, terwijl ze voordien meer legalistisch omgingen met de bijbelse geboden.

Hij had drie kinderen met zijn eerste echtgenote Gwen: Ellen, Paul en Luke Ford. Luke bekeerde zich tot het orthodox judaïsme. Na het overlijden van Gwen in 1970, trouwde hij met Gillian Wastell.

Dr. Ford woonde tot zijn overlijden in Queensland en predikte nog steeds.

Hij publiceerde twintig boeken over religieuze, gezondheids- en levensstijlkwesties. Het Nieuwe Bijbelwoordenboek van Unger en Baker's Encyclopedie van de Bijbel verwijzen ook naar Fords werk in wetenschappelijke publicaties, met name in verband met de Openbaring.

	Werk in uitvoering
	Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken.