Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Grand cru (jaarboek)
Grand cru was een onregelmatig verschijnend 'jaarboek' dat van 1984 tot 2008 verscheen en onder meer alle wijnen van de Classificatie van Bordeauxwijnen van 1855 besprak.
Geschiedenis
Vanaf de gids Grand cru 1985 verscheen met enige regelmaat tienmaal deze gids waarin alle wijnen van de Classificatie van Bordeauxwijnen van 1855 werden beoordeeld. De tiende editie, met als ondertitel jubileumeditie bleek tegelijkertijd de laatste te zijn die verscheen.
De reeks werd opgezet door wijnhandelaar, -schrijver en later -bouwer Hans Walraven. Enkele delen verschenen met medewerking van anderen, zoals wijnjournalist Karel Koolhoven of Paul van Loon (wijncommissionair). Het was de enige Nederlandstalige wijngids die wijnen van dit topniveau rangschikte op basis van eigen proefondervindelijke beoordelingen.
Inhoud
Alle wijnen uit de bordeauxclassificatie van 1855 kregen een beoordeling, verdeeld over twee pagina's en gebaseerd op eigen ervaring op proeverijen. Eerst werd een korte geschiedenis van de betreffende wijn / het betreffende wijndomein gegeven. Daarna volgden de technische gegevens over bijvoorbeeld: eigenaar, keldermeester, oenoloog, oppervlakte en de geplante druivenrassen.
Op de tegenoverliggende pagina werden waarderingen op een schaal van 20 gegeven voor de verschillende wijnoogsten, onderverdeeld in de gangbare en incourante oogsten. Vervolgens werd aangegeven wanneer de wijnen uit die oogstjaren op dronk zijn, gevolgd door de maktwaarde en veilingprijs (indien bekend). Afgesloten werd een summiere karakterisering van de wijn in enkele regels.
De domeinen waren alfabetisch op naam ingedeeld. Naast de in 1855 geclassificeerde wijnen werden ook de in 1955 geklasseerde Saint-Émilion-wijnen opgenomen, alsook de in 1959 geklasseerde wijnen van de Graves. Tot slot werden enkele andere bijzondere wijnen opgenomen zoals enkele Pomerol-(zoals Pétrus) en Cru bourgeois-wijnen (zoals Chasse-Spleen).
De individuele beoordelingen werden voorafgegaan door een uitgebreide inleiding en een algemene karakterisering en een beoordeling van enkele tientallen oogstjaren.
