Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jean Lehoczky
Jean Lehoczky (Satu Mare ? - ?) was een Roemeense, later Hongaarse, later Belgische Joodse overlevende van de holocaust.[1]
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog woonde de ingenieur Lehockzy in België en hij vluchtte net als zoveel anderen naar Frankrijk in de hoop te kunnen oversteken naar Engeland. Na twee maanden zonder succes met zijn vrouw en dochtertje in Nantes te hebben verbleven keerde het gezin uit het ondertussen bezette Frankrijk terug naar België. Het gezin kwam op 3 juli 1940 aan in Brussel.
Lehoczky had echter het “geluk” dat zijn geboortestad Satu Mare door de oorlog Hongaars werd, waardoor hij in 1943 na een naturalisatieaanvraag Hongaar werd. Dit was een meevaller omdat Hongarije een bondgenoot was van de Duitsers. Hierdoor kon Lehoczky vrij makkelijk terug aan het werk bij verschillende firma's.
Het gezin Lehoczky bood gedurende de bezetting onderdak aan verschillende onderduikers. De Gestapo deed een inval in het huis, maar keerden terug zonder iemand te arresteren hoewel Lucienne Denys (een werkweigeraarster) op dat ogenblik in huis aardappelen aan het schillen was.
De Lehoczky's hielpen ook het Joodse meisje Lidji Mayer, de Franse jongen Alfred Dognies en verzetsman Joseph Leemans onder te duiken en boden financiële hulp. Dognies zou na meer dan een jaar in het huis te hebben gewoond uiteindelijk elders nog gearresteerd worden en gedeporteerd worden naar Auschwitz. Dognies overleefde het concentratiekamp.
De mensen die Lehoczky heeft geholpen getuigden na de oorlog in zijn voordeel tijdens zijn aanvraag tot naturalisatie tot Belg, een procedure die op 31 maart 1954 werd goedgekeurd.
| Bronnen, noten en/of referenties
|