Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Leendert Huisman

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 24 jul 2019 om 19:55 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leendert_Huisman&oldid=54172626)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Leendert Huisman (Den Haag, 30 oktober 1918-1996) was een Nederlands civiel ingenieur, hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft in de vakgroep waterbeheer, milieu- en gezondheidstechniek. Hij was decaan van de faculteit Civiele Techniek van 1974 tot 1976, en rector-magnificus van de Technische Hogeschool van 1976 tot 1978.[1]

Levensloop

Na de studie civiele techniek aan de Technische Hogeschool Delft, begon Huisman na de oorlog bij Gemeentewaterleidingen Amsterdam, het gemeentelijke waterleidingbedrijf. Hij ontwierp en bouwde hij aan een inname- en voorzuiveringswerken in Jutphaas en aan nieuwe infiltratiewinnings- en zuiveringswerken voor Leiduin te Vogelenzang. Deze werken werden met buisleiding verbonden met de waterzuivering in de duinen van Velsen en Castricum.

In 1964 werd hij als hoogleraar aangesteld aan de Technische Hogeschool te Delft in de vakgroep waterbeheer, milieu- en gezondheidstechniek. Hij was decaan van de faculteit Civiele Techniek van 1974 tot 1976, en rector-magnificus van de Technische Hogeschool van 1976 tot 1978.

Huisman ontving de Van Marle-prijs van de Nederlandse waterleidingbedrijven, en een eredoctoraat van de Universität für Bodenkultur Wien. Bij zijn afscheid in 1984 wijdde het tijdschrift H twee O : tijdschrift voor watervoorziening en afvalwaterbehandeling een speciaal themanummer aan zijn werk.[2]

Publicaties, een selectie

  • Huisman, Leendert. Groundwater recovery. London, Macmillan, 1972.
  • Huisman, Leendert, and W. E. Wood. Slow sand filtration. Vol. 16. Geneva: World Health Organization, 1974.
  • L. Huisman en E.H. Hofkes (red.) Small community water supplies : technology of small water supply systems in developing countries. Rijswijk : IRC, 1981.
  • L. Huisman, T. N. Olsthoorn. Artificial groundwater recharge, Boston : Pitman Advanced Pub. Program, 1983.

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Leendert Huisman op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º J.C van Dijk. "In memoriam prof.dr.ir. L. Huisman," in: Delta, Jaargang 28, Nr 33, 7 november 1996.
  2. º Bij het afscheid van prof.dr.ir. L. Huisman in: H twee O : tijdschrift voor watervoorziening en afvalwaterbehandeling, 17 (1984) 20
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Herman van Bekkum
Rector magnificus van de Technische Universiteit Delft
1976 - 1978
Opvolger:
Frits Jan Kievits