Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Joseph Zwalf
Joseph Zwalf (Amsterdam, 19 september 1918 - Baschurch, Shropshire, 11 april 1982) was een joodse Nederlandse Engelandvaarder. Hij was drager van het Bronzen Kruis en het Verzetsherdenkingskruis.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, studeerde hij. Toen de universiteiten gesloten werden, wilde hij naar Engeland. Dit lukte op 7 april 1942. Met Bob van Arem, Jacob Bakker, Felix en Elly Nauta-Moret, Louis Leonard de la Bretoniere, Ferry Meynderts en J.P. Servaas verstopte hij zich aan boord van de KW-134 Katwijk II, een vissersboot die uit IJmuiden vertrok. Nadat de verstekelingen twee nachten onder de planken hadden gelegen, had het schip de netten uitgezet en ging het voor anker. Dat was het moment om tevoorschijn te komen. De kaping verliep volgens plan. De vluchtelingen werden naar Engeland gebracht en bij Great Yarmouth werd de Nederlandse vlag gehesen.
Na uitgebreid verhoor werd hij op 3 september bij de koningin uitgenodigd, waar hij het Bronzen Kruis kreeg. Zwalf kwam bij de marine en werd naar Australië gestuurd. In 1943 trouwde hij in South Yarra met Patricia Mary Charlton. Luitenant Wilhelmus Marius van der Veur, ook van de marine, was getuige. Joseph en Patricia Zwalf bleven in Australië wonen tot 1953, en kregen twee zonen, Willem en Christopher. Zwalf werkte op het Ministerie van Buitenlandse Zaken, eerst als administratieve ambtenaar in Melbourne, van 1954 - 1958 als Vice Consul in Leopoldville in de Belgische Kongo. Van 1958 tot 1965 was hij Nederlands consul in Luik (Belgie)en van 1965 tot 1972 was hij eerste secretaris bij de Nederlandse ambassade in Ottawa (Canada). Tussen 1972 en 1976 was hij Nederlandse ambassadeur in Montevideo (Uruguay) en van 1976 tot 1978 was hij in Den Haag bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en hij is consul-generaal in Houston (Texas) geweest van 1978 tot 1981. Hij ging in 1981 met pensioen en is op 6 april 1982 overleden. In 1970 werd hij onderscheiden als Officier van Oranje-Nassau.
Zijn vrouw overleed september 2001. Maart 2015 woont Willem in Engeland en Christopher in Australië.
Bronnen, noten en/of referenties
|
