Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Christa Ehrlich

Uit Wikisage
Versie door Bastiaan9 (overleg | bijdragen) op 7 feb 2019 om 22:34 (Bron: https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christa_Ehrlich&oldid=43650590 laatst bewerkt door Paul Brussel op 19 mrt 2015 15:56.)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Christina Anna (Christa) Ehrlich (Wenen, 12 maart 1903 - Den Haag 12 februari 1995) was een beeldend kunstenaar die bekendheid verwierf als sieraadontwerper, fotograaf en edelsmid.

Biografie

Ehrlich is opgeleid aan de Kunstgewerbeschule te Wenen (1922-1925) waar zij les had van onder meer Josef Hoffman. In opdracht van Hoffman was Ehrlich verantwoordelijk voor een deel van de interieurs van het Oostenrijks paviljoen op de Exposition des Arts Décoratifs et Industriels te Parijs in 1925, één van de modernste paviljoens op deze wereldtentoonstelling. In 1927 werd zij op verzoek van Carel Begeer als ontwerper van tafelzilver naar Nederland gehaald om te werken voor Van Kempen en Begeer, waarvoor zij onder meer geometrische theeserviezen ontwierp met een strakke vormgeving. Voorts was Ehrlich werkzaam bij de Zilverfabriek Voorschoten. Na haar komst naar Nederland werd haar werk vlot opgemerkt en gepubliceerd en in datzelfde jaar (1927) ontwierp zij een omslag voor het tijdschrift Wendingen, dat was gewijd aan de Wiener Werkstätte. Ook heeft Ehrlich keramiek ontworpen voor het Maastrichtse bedrijf Regout. Zij onderhield contacten met Hendrik Petrus Berlage, Hendrik Wijdeveld en Jan Eisenloeffel. Haar vormgeving is geënt op industriële productie.

Bibliografie (selectie)