Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leendert Cornelis Peute
Leendert Cornelis Peute (Zierikzee, 27 december 1919 – Leiden, 4 juli 2002) was een Nederlands repetitor.
Mr Peute was een Leids jurist die op een bijzondere manier bij het universitair onderwijs betrokken is geweest. Hoewel Peute nooit in dienst van de universiteit was, beoefende hij een lange tijd het vrij beroep van repetitor uit. Peute kon hiervan in zijn levensonderhoud voorzien. Hij doceerde de vakken Handelsrecht en Burgerlijk procesrecht. Vanaf de jaren ’50 tot de invoering van het Nieuw Burgerlijk Wetboek (NBW) had hij een grote bekendheid onder de Leidse Rechtenstudenten. Peute gaf onder andere nog les aan Theo van Boven (hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit Maastricht), Paul van Vliet en Mr Pieter van Vollenhoven.
Peute had een gewoonte om in zijn woonruimte aan de Groenhovenstraat 11 in Leiden veel juridische literatuur te bewaren. Dit werd op een gegeven moment dermate omvangrijk, dat hij onvoldoende ruimte had om de studenten aan huis les te geven. Deze omstandigheid maakte dat Peute zijn lessen samenvatte en opnam op een cassettebandje. Dit thans verouderde middel was toen bij Peute tegen betaling te huur. Er was een hoorspel ingesproken; door het beluisteren ervan werd de student (Anonymus genoemd in de opname) spelenderwijs voorbereid op het tentamen. Ook waren er samenvattingen in klappers te huur. Peute woonde steevast de mondelinge examens van de beroemde Leidse hoogleraar prof. Cleveringa bij om te weten welke vragen er gesteld werden. Dit was mogelijk doordat een universitair examen volgens de wet openbaar moet zijn.
Met grote regelmaat adverteerde Peute met bijna literaire teksten in het Leids Universitair Weekblad Mare om zijn studiebegeleiding onder de aandacht van rechtenstuderend Leiden te brengen. In Zeeuws dialect (“gij ulieden…”) werd de student aangesproken. De tekst was vaak doorspekt met humoristische details. Als trivium kan nog worden vermeld, dat er een foto van Peute in zijn bootje ooit nog als ansichtkaart in de V.S. te koop is geweest met het opschrift ‘Greetings from Holland’
De laatste jaren van zijn leven speelde de ouderdom bij Peute een rol. Hij was toen reeds gestopt met het repeteren en woonde in een verzorgingstehuis in Leiden.
