Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Netiwit Chotiphatphaisal

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 8 aug 2018 om 03:46 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Netiwit_Chotiphatphaisal&oldid=52001499 -1- Noahleh 25 jul 2018)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Netiwit Chotiphatphaisal (Bangkok, 10 September 1996) is een studentenactivist, mensenrechtenactivist en staat bekend als de eerste Dienstweigering in Thailand.[1]

Nettwit studeert politieke wetenschappen aan de Chulalongkorn-universiteit. In 2017 werd hij verkozen tot voorzitter van de studentenraad van de universiteit, maar hij en zeven van zijn vrienden protesteerden tegen de openingsceremonie van de eerstejaars studenten. De universiteit hing hem op, schold hem uit en sloot de universiteitspolitiek uit. De zaak was goed bekend bij Thaise media. Nadat de universiteit besloot hem en zijn collega's te straffen, stuurden zeven Nobelprijswinnaars en honderden geleerden brieven tegen het besluit van de universiteit.

In 2018 werd hij door de junta beschuldigd samen met andere studentenactivisten, de junta beschuldigde hem van het hoofd te zijn van het protest 'we willen algemene verkiezingen hebben' en de verontrustende vrede in Thailand[2]. Later dat jaar werd Netiwit aangekondigd als een van de 50 Aziaten om de publieke en sociale sectoren van de Straits Times (Singapore Press) te beschouwen als een eer voor zijn maatschappelijk werk, vooral op het gebied van democratie, onderwijs en militaire dienst.[3]

Bronvermelding

rel=nofollow
rel=nofollow