Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Suede

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 8 jul 2018 om 13:21 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Suede&oldid=47026531)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel gaat over Voor de leersoort, zie: Suède.

Suede is een Engelse alternatieve rockband uit Londen rond zanger Brett Anderson. De band was vooral populair in het Britpoptijdperk.

Beginperiode

Suede ontstond in 1989 in Londen toen Brett Anderson en Mat Osman een advertentie in het muziekblad NME plaatsten en gitarist Bernard Butler daarop reageerde.

Suede trad aanvankelijk op met gitariste Justine Frischmann (die de naam verzon en een relatie had met Anderson) en een haperende drumcomputer. De band stond 6 juni 1990 in het voorprogramma van Universal Love School (aangevoerd door ex-Altered Images-zangeres Clare Grogan). Melody Maker versloeg het concert, maar vond dat de band eruitzag als een stel losgeslagen kindertelevisie-presentatoren.

Op zoek naar een echte drummer werd Justin Welch gerekruteerd; hij hield het echter maar zes weken vol. Met ex-Smiths-drummer Mike Joyce werd de in oktober uitgebrachte single Be My God opgenomen, maar het resultaat viel dusdanig tegen dat alle 500 geperste exemplaren werden vernietigd. De samenwerking met Joyce kreeg geen vervolg; als ervaren muzikant vond hij dat Suede een eigen identiteit moest ontwikkelen, en zijn aanwezigheid zou de band alleen maar schade berokkenen.

Een paar ep's en diverse drummers later werd Simon Gilbert aangetrokken als sticksman en tekende Suede een contract bij Nude (onderdeel van Sony). De band ging op tournee met Blur maar hield daar geen plezierige herinneringen aan over, en daar kwam ook bij dat Frischmann meer belangstelling toonde voor zanger Damon Albarn dan voor Anderson. Nadat ze te laat kwam opdagen bij een repetitie omdat ze een kijkje nam bij clipopnamen van Blur werd Frischmann uit Suede gezet. Twee jaar later zou ze met Justin Welch in het eveneens succesvolle Elastica opduiken.

Debuut

Op basis van de officiële debuutsingle The Drowners werd Suede in 1992 door Melody Maker uitgeroepen tot best new band in Britain; het haalde de 49e plaats in de Engelse hitlijsten. Tweede single Metal Mickey schopte het een half jaar later tot de top 20.

Medio 1993 werd Anderson op de voorkant van het maandblad Select gezet met een Union Jack op de achtergrond; hij was daar niet blij mee. Dat gold ook voor de slechter wordende verhoudingen met Bernard Butler; hij verloor z'n vader aan kanker, zonderde zich meer van de rest af en wilde zich ook buiten Suede profileren ("Alleen zo kunnen we bij elkaar blijven"); het concert op 12 februari 1994 was zijn laatste in Suede-verband en na een gastoptreden bij de Manic Street Preachers (waar hij The Drowners vertolkte) werd zijn vertrek in juli officieel bevestigd.

Breuk

Eind 2003 kondigde Anderson aan dat hij aan een nieuwe uitdaging toe was en dat Suede voorlopig zou ophouden met muziek maken. In 2004 volgde het bericht dat Anderson opnieuw zou samenwerken met Butler, die hij bijna tien jaar niet meer had gesproken. Eind 2004 brachten ze een album uit als The Tears. Daarna bracht Anderson nog twee soloalbums uit.

Reünie

In maart 2010 speelde Suede een reünieconcert in de Royal Albert Hall ter gelegenheid van de Teenage Cancer Trust. Daarna volgde een tournee die aan het eind van het jaar Nederland aandeed en in de zomer van 2011 langs Azië voerde. Ondertussen verscheen The Best of Suede.

In 2013 kwam hun nieuwe album Bloodsports uit met als eerste single It Starts and Ends with You. Het nummer Barriers werd voorafgaand aan de verschijning van het album als gratis download aangeboden.

Leden

Suede heeft door de jaren heen verschillende bezettingen gekend. De belangrijkste worden aangeduid met Mark I, II en III.

Suede Mark I 1992-1994

Brett Anderson (zang), Bernard Butler (gitaar en piano), Mat Osman (bas), Simon Gilbert (drums)

Suede Mark II 1994-1999

Brett Anderson (zang), Richard Oakes (gitaar en piano), Mat Osman (bas), Simon Gilbert (drums), Neil Codling (keyboards en zang) (vanaf 1996)

Suede Mark III 1999-2003

Brett Anderson (zang), Richard Oakes (gitaar en piano), Mat Osman (bas), Simon Gilbert (drums), Alex Lee (keyboards, gitaar en zang)

Suede Mark IV 2009-present

Brett Anderson (zang), Richard Oakes (gitaar en piano), Mat Osman (bas), Simon Gilbert (drums), Neil Codling (keboards en zang)

Enkele albums

Suede

Begin 1993 verscheen het titelloze debuutalbum waarvan nog twee singles werden getrokken; Animal Nitrate (opgevoerd tijdens de Brit Awards) en So Young (waarvan het refrein "Let's chase the dragon" zoveel betekent als "Laten we gaan scoren"). Het leverde de band de Mercury Prize op.

Dog Man Star

Nadat het tweede album Dog Man Star was uitgekomen, werd de 17-jarige Richard Oakes als vervanger aangetrokken. De vooraf uitgebrachte single Stay Together stond er niet op (want opgenomen onder invloed), wel de opvolgers We Are The Pigs, The Wild Ones en New Generation. Dog Man Star haalde in Engeland de derde plaats maar mede door het vertrek van Butler verkocht het minder dan het debuutalbum, en zelfs Anderson noemde het gekscherend "Old Man's Bra".

Terwijl de Britpoprage in de zomer van 1995 op z'n hoogtepunt was hield Suede zich wijselijk op de vlakte, afgezien van de Robert Wyatt-cover Shipbuilding voor het Warchild-abum en de medewerking van Anderson en Oakes aan twee nummers van de band Strangelove.

Coming Up

In 1996 verscheen de cd Coming Up waarop ook Gilberts neef Neil Codling meespeelde. De eerste single Trash werd een top drie hit en bereikte in Nederland de tipparade. Opvolger Saturday Night viel op door de gelijkenis met Eric Claptons Wonderful Tonight. Bij een festivalconcert in 1997 kwam Justine Frischmann meedoen tijdens de toegift.

In 1998 nam Suede Poor Little Rich Girl op voor een Noel Coward-tribute-album.

Head Music en A New Morning

In 1999 verscheen Head Music waarvan het David Bowie-achtige She's In Fashion de grootste hit werd. De daarop volgende tournee zou geplaagd worden door onderbrekingen en afzeggingen doordat Codling aan chronische vermoeidheid leed.

In 2002 verscheen A New Morning; Codling verliet de band om gezondheidsredenen en werd vervangen door Alex Lee, die eerder in Strangelove speelde.

Albums

Externe link